https://www.ertnews.gr/roi-idiseon/pethane-i-marietta-giannakoy/
σήμερα, όπου πια δεν υπάρχει το ταλαιπωρημένο της σώμα, αποτίουμε φόρο τιμής σ' εκείνη την λεπτεπίλεπτη κοπελλίτσα στα αμφιθέατρα των πρώτων ετών της μεταπολίτευσης, με τον δυναμικό λόγο, όπου πρωτογνωριστήκαμε, σε αντίπαλες, σαφώς φοιτητικές παρατάξεις. Η Μαριέττα, με πέντε κουβέντες, γνώριζε πώς να αιχμαλωτίζει το κοινό της. Άλλοι, ιδίως οι πολιτικοί συνοδοιπόροι της, έχουν να διηγηθούν άλλα...
αποτίουμε φόρο τιμής στην φιλία που αναπτύχθηκε μέσω θεσμικών μας ρόλων, πολύ αργότερα στο "τι θέλεις εδώ εσύ, καλέ" στο Υπουργείο Παιδείας, στον κομβικό ρόλο που μου ανέθεσε και θέλω να πιστεύω πως έφερα εις πέρας παλληκαρίσια, της έχω συγχωρήσει εν τω άμα ακόμη και το ότι δεν με άφηνε να φύγω από κείνη την σφηκοφωλεά, όπου τυχαία βρέθηκα, στην ανοιχτοσύνη του μυαλού και της εξαιρετικά καλής της προαίρεσης πάντοτε, της δημοκρατικότητάς της...
θα θυμάμαι το βροντερό της γέλιο, την πολυπραγμοσύνη της, το απίστευτο κουράγιο της και το ακατάβλητο χιούμορ της, κυρίως και πάνω απ' όλα την τρέλλα της, δεν είναι τρέχον, ακόμη και σήμερα, στο Ελληνικό Δημόσιο, να δουλεύεις μέχρι τις 2 το πρωΐ και να έρχεται η Υπουργός να δει πώς πάμε και να στήνουμε τρικούβερτο γλέντι με χορό. Ένα σέικ ήταν η ζωή της Μαριέττας Γιαννάκου και το χόρεψε σαν μπαλαρίνα κείνο το στεφάνι χουλαχούπ. https://www.youtube.com/watch?v=d5AfvOk57bE. Ξεσηκώναμε το Σύνταγμα κάποτε με αυτό.
*παρ' ότι Μαριέττα, επισήμως ή και χαϊδευτικά Μαριωρή, η Μαριέττα Γιαννάκου ήταν βαφτισμένη Μαρίνα, ένα γλέντι στηνόταν στο υπουργικό της γραφείο κάθε 17 Ιουλίου, μέναμε τελευταίοι, συνήθως*
**μπορεί από την θητεία της στο Ευρωκοινοβούλιο, μπορεί λόγω τακτ και έμφυτης παιδείας, η Μαριέττα Γιαννάκου υπήρξε η πρώτη, η άλλη και μόνη έκτοτε ήταν η Φρόσω η Κιάου, δύο φορές υπηρεσιακή Υπουργός, που φεύγοντας, συνέγραψε με το χέρι ευχαριστήρια επιστολή προς όλους-όλους, υπαλλήλους και στελέχη του Υπουργείου Παιδείας, ήρθε και μας την έδωσε αυτοπροσώπως. **
αυτό το φωτεινό άστρο δεν το πιάνει το χώμα, ούτε ελαφρύ να ήταν, γύρισε σε άλλους γαλαξίες, σαν αστεράκι θα μας θωρεί και θωπεύει από ψηλά, στο καλό....
