«Το χαρακτηριστικό της μοντέρνας φυσικής είναι η αβεβαιότητα. Η φυσική μας λέει ότι τα πάντα είναι αβέβαια. Και όπως θα πω και στην ομιλία μου στο Εθνικό Θέατρο, αν δεν υπήρχε αυτή η αρχή της αβεβαιότητας, δεν θα είμαστε εδώ σήμερα".
Λοιπόν, τις προάλλες είχα κατέβει κάτου (στ' Ανάπλι) και πέφτω μούρη με μούρη με τον Μίτς στην αρχή της Ράδου, λίγο έξω απ' το σπίτι του. Εδώ και χρόνια, ο Μήτσος έχει σπίτι στ' Ανάπλι. Βιαζόμασταν κι οι δυο και δώσαμε ραντεβού στην Παραλία το απόβραδο απέναντι από το Μπούρτζι. Τι δεν είπαμε, τι δεν θυμηθήκαμε, το ότι τα δύο του πρώτα δοντάκια ως νεογνά, του εξήγαγε η μάνα μου, το ότι ζήτησε άδεια από τον γεννήτορά μου για ένα βαλς στον Αμφιτρύωνα το 1966, εγώ 12 κι εκείνος 18, παιχνίδι μου είχε φανεί, όλο χαμογελούσε εκείνο το αγόρι, γαρίδα το μάτι του γεννήτορος μπας και του μαγαρίσουν την θυγατέρα του' την ενδελεχή μου ξενάγηση στο Cern το 2007, όπου εκπροσωπούσα και Δημόσιον φορέα εκεί, τα γέλια μας, την χαρά της ζωής που εκπροσωπεί αυτός ο διαλαμπής της φυσικής επιστήμης, το πόσο αγαπιόμαστε, τις τσάρκες μας στο Τέξας. Ένας σπουδαίος επιστήμονας, βασικά, ένας άνθρωπος που γνωρίζει εις βάθος τι εστί χαρά της ζωής και παιδικός μου φίλος (η μάνα του είναι θρέμμα της δικής μας περιοχής). Κάθε που συναπαντιόμαστε με τον Δημήτρη Νανόπουλο δεν είναι μόνο χαρά, είναι σφουγγάρι για γνώση και μεταφορά σε χρόνια αλλοτινά, με την αναζήτηση της γνώσης στο τσεπάκι, μου κάνει πάντοτε την χάρη!!!
*'εχω ένα κουσούρι, αθεράπευτο δυστυχώς: οι φίλοι μου είναι παντοτινοί μου φίλοι σε βάθος χρόνου, αποδεδειγμένα, αν συμβεί να δουν το φως της δημοσιότητας, έστω και επί μακρόν, παραμένουν φίλοι μου, αν αλλάξουν συμπεριφορά λόγω προσωρινής δημοσιότητας και "καβαλήσουν την κάλαμον", τους ξέχασα, πάραυτα. κάποτε με ρωτήσαν αγνά αν γνωρίζω πολύν κόσμο: τωόντι, λόγω εποχής, για κανέναν άλλον λόγο. Φίλοι μου είναι όλοι εκείνοι που παραμένουν κείνο που ήσαν πριν να τους αναγνωρίσει ο θυρωρός της πολυκατοικίας τους και άμα τη αναγνωρίσει τους, παραμένουν οι ίδιοι, οι ρέστοι, απλώς παύουν να με ενδιαφέρουν, στους πρώτους συγκαταλέγεται ο φίλος μου ο Μήτσος, έχει παραμείνει κανονικός άνθρωπος με κανονικές σχέσεις*
