έχουμε και τον μεγάλο καϋμό μας με την Αργυρούλα μας, το φωκάκι, μπας και βγάλουμε άκρη, μας την σφαγιάσαν Μαραθοκαμπίτες, τουτέστιν, οι πιο "βάρβαροι" στο νησί, λες κι είναι πειρατές, αλητήριοι, σίγουρα είναι, το κακόμοιρο, φώλιαζε στο μεγάλο Σεϊτάνι (=διάβολος τουρκιστί) φέτος, οι ίδιοι αλητήριοι, χτυπήσαν άλλες δυό φορές, σφαγιάσαν κι άλλες φώκιες, η αστυνομία, ως γνωστόν, ποιεί την νήσσαν!!!!! λέει πως δεν προκάμει, έχει να αστυνομεύσει τους μετανάστες στην δομή, το λιμενικό δεν μπορεί κανείς να ψέξει, προσπαθεί να μαζέψει τις αλητήριες κινήσεις του Ερντοάν, έχουμε να δούμε πολλά αυτό το καλοκαίρι στο νησί που από φυλάκιο σε φυλάκιο στην Μυκάλη απέχει από την Τουρκιά ένα ναυτικό μίλι, το κάνουμε συνήθως κολυμβιστί, αν δεν μας εμποδίσει κανείς, λέμε να επαναλάβουμε, να βγούμε στην απέναντι Τουρκιά για ένα καφεδάκι
https://www.youtube.com/watch?v=hlVVBNJV4XM λαούτο παίζει ο φίλος μας ο Κωστής, την επιμέλεια έχει ο Νικολός ο Διονυσόπουλος, αφού σωθήκαμε κείνη την νύχτα έξω από το σπίτι του, στο στενάκι της Αγίας Παρασκευής, βοήθειά μας, προς την Κηφισιά, πάλι καλά, για τούτο είμαστε ακόμη εδώ, διαόλου κάλτσα τα Σεϊτάνια, να έχεις και τον χαλκέντερο ξάδερφο να σου λέει, στις 4 το πρωϊ "περπάτα να φθάσουμε" η λέξη που χαρακτηρίζει αυτόν τον peculiar είναι: "βαδίζω"
συνήθως φθάνουμε, συνήθως πριν τις 7 το πρωΐ, δεν συνίσταται η πεζοπορία με ήλιον ανελέητο, από το Ποτάμι, στο Καρλόβασι, είναι 20 κοντά χιλιόμετρα βαδίσματος, άλλα εν μέσω πυκνής βλάστησης κι άλλα τουλάχιστον 12, σε γυμνό τοπίο....
