στα γεν.της Έλλης, ρίξαν κατά λάθος στάχτη στο κρασί, για τούτο σαν ζόμπι, 2007
Βιβάρι 2009
δια χειρός Μπίλλυ
Νοεμ. 2002, αμέσως μετά τον θάνατο της θειάς μου Ζωρζέττας, παρουσίαση βιβλίου της μάνας, Βουλευτικό, ανάπλι
τότε που το χορεύαμε με τον Βίκτωρα, Θεός σχωρέστον, θέρισε τότε το AIDS, τον "πήρε" κι εκείνον, 35χρονο παλληκαράκι...
για τον Βασίλη μου, περνάει δύσκολα αλλά είμαστε δίπλα του, να γελάμε, να τον ενθαρρύνουμε "έλα, ρε σύ, πάμε με την βάρκα",δεν αντέχει, αλλά, εδώ είμαστε, μαζί του, να τον βοηθήσουμε να σβήσει ήρεμα και με αξιοπρέπεια, τι δεν καταλαβαίνουμε?
όπως μου έλεγε η πάντα "κολλητή μου", τι να ξεχάσεις? στην αποθήκη μας, 16χρονα, τους έκανα, φυσικά πλάτες, 50 χρόνια μαζί, κάνουμε όλοι κουράγιο, καραγκιόζηδες, για έναν υπέροχο άνθρωπο που το παλεύει, θα είμαστε πάντα μαζί, για τον Μπιλλάκο με το τζουγκ-μποξ από την θρυλική ταβέρνα του πατέρα του στο σαλόνι τους, που χορεύαμε σαν παλαβά όλον τον Έλβις και το "θα την σφάξω", κάνουμε βάρδιες αλλά είναι άλλο κύτταρο αυτός, θα το μακρύνει το ζουμί, μαζί του εμείς
