γραμματάκι, pneu*
* pneu ες Παρισίους λέγαμε, ισχύει ακόμη και στην 4η ηλεκτρονική επανάσταση, ένα μηνυματάκι που έστελνες, το οποίο, αντί να περνάει από τα εκεί ΕΛΤΑ, πέρναγε από σωλήνες σιδερένιους, υπόγειους κι έφθανε στον αποδέκτη του σε διάστημα το μέγιστον 5 ωρών, έτσι επικοινωνούσαμε για κάτι γρήγορο, σήμερα είναι τα φέις, τα τουίτ κλπ, εμείς οι γηραιοί, πάντα θα νοσταλγούμε κείνη την ανάσα ζωής*

aux urnes, citoyens!!!!
τα έμαθες τα νέα, βέβαια, πατέρα, έχουμε νέα διακυβέρνηση, ντούρα, με φάτσες αυστηρές, αγέλαστες, αν θέλεις την γνώμη μου και ολίγον από πλεγματικές, έτσι, για να αλλάξει το "χαλλλλαρό" κλίμα των sans culotte, sorry, αγράβατων, αυτοί, λέει, ήρθαν για να μας βάλουμε βρακί, culotte, δηλαδή, εμείς, μόνοι μας, δεν θα μας στείλουν κι υπηρετικό προσωπικό, δα,  να μας λεπτύνουν τους αστραγάλους, δύο πόδια σε ένα καλαπόδι, αν μας αρέσει, δεν μας αρέσει, ε, υπάρχουν κι οι πατερίτσες, μαθημένα τα βουνά.... τώρα, ποιά η διαφορά μεταξύ κοστουμιών-ολίγων ταγιέρ-γραβατών και τελείως, μα τελείως, φτιασιδωμένων δήθεν κρεμασμένων σακιδίων σε ώμους ή πλάτη, σε κοστουμάκι με γραβατούλα ή μη  και σε πουκαμισάκι -α, δεν είδα καμία κοπελιά στους Ξυριζαίους καιρούς με σακιδιάκι, τυχαίο? δεν νομίζω- ε, το δοκιμιάκι, τελείωσε και περιλαμβάνεται, εν συμπεράσματι: παιδιά: όλοι δικοί μας είμαστε κι όλοι στα ίδια μένουμε, ας μην το κάνουμε θέμα διότι θα εκτροχιασθεί το Κηφισιά-Πειραιάς, tamam?  εν τω μεταξύ "οι άλλοι", έκθαμβοι μπρος σε εκλογικό αποτέλεσμα που ούτε στους εφιάλτες τους δεν ονειρευτήκαν, υπερ~ζαλισμένοι, ονειρεύονται ακόμη ολική επαναφορά. Τρομάρα μας για τους μεν, τρομάρα, στους δε, τα συχαρίκια, άμφω.
Εν τω μεταξύ, εν μέσω παγκοσμιοποιημένης τρέλλας, χρόνια πίσω, πριν να φοβάται κανείς για τζιχαντιστικές ενέργειες, 6 μηνώ πια και χωρίς καγκουρώ, σε χορεύαμε στην γέφυρα του Chatelet: aux armes, citoyens,έσκαγαν τα πυροτεχνήματα κι ο τρελλός που είχες για πατέρα, όχι πως πάω πίσω, ε? στο marchons, allez, marchons, σου σκάρωσε τα πρώτα σου βήματα στο παραπέτο της γέφυρας, πάτησες, εννοείται, τα κλάματα, έριξα μια σφαλιάρα στον πατέρα σου και σε κούρνιασα. Ταυτό, επειδή ρώτησες χθες, με κάθε επίταση, quo vadis δέσποτα. Α, καλά θυμάσαι, είχε ακόμη ορίζοντα ροδαλό, ούτε στις 11 μμ τοπική ώρα δεν νυχτώνει, ακόμη-

https://www.youtube.com/watch?v=a-w6lRrikQQ