9/7/19

τελειώσαμε, λοιπόν

εντάξει, τελειώσαμε λοιπόν, ήρθε κι ο Γιώργης ο Ζαββός, φίλος από  το ΚΚΕες στο Παρίσι, όλοι οι τεχνοκράτες στην νέα πίστα που γλιστράει σαν πάγος.
Χαίρομαι για τον Χρυσοχοΐδη, στο πολιτισμού η κυρία Μενδώνη θα δώσει τον καλλίτερο εαυτό της ως στο παρελθόν για να παραμείνει το ΥΠΠΟ απολίθωμα, ούτε στον καιρό του Βενιζέλου, επ, μην μπλέκουμε κάτι θηροθήρες Μπένηδες με τον Ελευθέριο,  μας βγάλει κι άλλα αρχαία εκεί όπου ήθελαν οικοδομηθεί πραγματούλια, για όλες τις τέχνες ούτε γνώση ούτε συμμόρφωση, κείνη την ΕΡΤ Βουλή θα διατηρήσουμε, εννοείται, έτσι, για δέκα "συμβασιούχους", τους ίδιους και τους ίδιους, δέκα "δικούς", να απαριθμήσουμε, όχι, καλλίτερα, πολλοί είναι φίλοι αλλά την γνώμη μου γνωρίζουν καλώς: όταν εντάσσεσαι σε θεσμούς, σε καταπίνουν, τότε, απαξιώνεται ό,τι έχεις γράψει και τα μελλούμενά σου, όχι έ? θα βρούνε μέχρι και ιπποπόταμους στο Ελληνικό, τα ρέστα, για γέλια.
Του λοιπού, αρχινίσανε τα όργανα: όταν δεν έχεις κουλτούρα πολιτικής, επί ταυτά μάλλον θα πορευθείς, οι Ξυριζαίοι παραιτούνται σωρηδόν, πολλοί διαμαρτυρόμενοι, σαν την αγνώστων λοιπών στοιχείων απερχομένη ΓΓΙσότητος, για τις ελάχιστες γυναίκες στην νέα κυβέρνηση της Δεξιάς, κάκιστο, αλλά, εμείς εδώ και έτη πολλά έχουμε ταχθεί κατά τις οποιασδήποτε ποσόστωσης, δεν είμαστε σκυλάκια, και για την υποβάθμιση της Γραμματείας, οφθαλμοφανής, άκου στις υπηρεσίες Πρόνοιας!!!!!  Το ότι η Γραμματεία επί των ημερών της κατέθεσε έργο μηδέν, "μάζεψε" έναν συρφετό "μετακλητών", από τις μεγαλύτερες συσσωρεύσεις-τα γνωρίζουμε αυτά, έτσι? σε κάθε 1,000 Ευρώ καθαρά,που παίρναμε εμείς ως μόνιμοι απλοί υπάλληλοι, ας πούμε, οι μετακλητοί είχαν 2,200 μικτά, πλασματικές υπερωρίες 900 Ευρά, καθαρά, ποτέ κάτω από 2,300 Ευρά, ενώ εμείς, οι καϋμένοι μόνιμοι έπρεπε να τις έχουμε δουλέψει τις ρημάδες υπερωρίες, να περάσουν από σαράντα κύματα και το ταβάνι δεν ξεπερνάει ως σήμερα τα 90 Ευρά, αν είμασταν τυχεροί, έχω βρεθεί να μου κόψουν τις γνωστές υπερωρίες, διότι, έτσι, δεν άρεσε το θάρρος της γνώμης μου ούτε οι αναφορές μου και οι συνεχείς προτάσεις μου για βελτιστοποίηση υπηρεσιών- δεν την απασχόλησε, ούτε και τον υιό Τεμπονέρα, άρτι παραιτηθέντα, ομοίως από ΓΓ Ναυτιλίας.ε βιογραφικό για γέλια, αλλά, ας πούμε, βρε παιδί μου, σκοτώσαν τον πατέρα του και κάπως έπρεπε να διορθωθεί το κακό από μία κυβέρνηση της "αριστεράς", άσχετο, και τον πατέρα του Δημήτρη του Πλουμπίδη σκοτώσαν άδικα αλλά ευρωβουλευτής δεν εξελέγη, εδώ είχαμε περσόνες και καρεκλοκένταυρους σαν κάτι Παπαδημούληδες και Κούλογλου, του οποίου η σύζυγος ακόμη "κοσμεί" με την κόμη της και τις βλακώδεις ερωτήσεις της συριζαία εκπομπή της ΕΡΤ, εκεί θα κολλούσαμε? Αλλά οι άρτι αναλαβόντες θα μας εκπλήξουν ακροδεξιά -να με θυμηθείτε, όταν δεν θα ζω πια-
Η δε αυγούλα, εξημέρωσε με αυτό το κατάπτυστο εξώφυλλο περί Βορείου Κορέας, διότι ο Μητσοτάκ πέρασε την ΓΓ Ενημέρωσης υπό την εποπτεία του, μπας και συνέλθη λίγο το φιλοθεάμον κοινό από το 0,01 θέασης της σοκ Ξυριζαίας ΕΡΤ. Όχι πως τούτο είναι καλό, άθλιο είναι, κι ας είναι για μία μέρα, εμείς οι παλαιότεροι Χούντα περάσαμε, δεν θέλουμε κακέτυπά της στον αιώνα της 4ης τεχνολογικής επανάστασης. Οι καϋμένοι ξυρισμένοι ξυριζαίοι αρχίσαν να απειλούν με διαδηλώσεις, "πεζοδρόμια" κλπ τετριμμένα.ούτε οι ίδιοι δεν βαρυούνται τους εαυτούς τους με τα ίδια και γνωστά, σαν κάτι γραφικά κινήματα "δεν πληρώνω"?, οι πολλοί αλλά πάντα αριστεροί, τους βαρυόμαστε τα μάλα.  Επαναλαμβάνεται: οι Ξυριζαίοι, στο σύνολό τους (υπάρχουν γνωστές εξαιρέσεις) δεν διαθέτουν μηδέ ήθελαν διαθέσει κουλτούρα αστικού τύπου πολιτικής, έτσι κι αλλιώς, άλλην, στο νεφέλωμα του ανύπαρκτου
μυαλού τους οι περισσότεροι, ευαγγελίζονται, σαν κάτι επαναστατικές μαδουρένιες, ας πούμε, αφού δεν τις γνωρίζουν, τι τις βάζουν μπρος? , γραφικοί, δεν θα μακροημερεύσουν ως αντιπολίτευση με τέτοιες δηλώσεις και φαινόμενα.  Ούτε, πλην, αυτό το μοντελάκι "το μάτι του μεγάλου αδερφού" του Μητσοτάκ, σε κακό θα του βγει, λίαν συντόμως!!!! Vedremo! όσο μεγαλώνει κανείς, το πετσί λεπταίνει, συγγνώμην που δεν υπήρξα ποτέ δεξιά, συγγνώμην που δεν άντεξα ποτέ "στις 18, σοσιαλισμό" και όλον τον συρφετό πρασινοφρουρών, όπως και κάτι γραφικούς εκσυγχρονιστές σημητικούς, συγγνώμην που δεν άντεξα ούτε θ' αντέξω τους Ξυριζαίους που προήλθαν ως κομματοσωληνόπαιδες ή σωληνόγεροι από το ΚΚΕ, συγγνώμην που με την ηλικία δεν χωνεύονται ευκόλως ξέφτια σταλινισμού εν Ελλάδι με τάγματα εφόδου ΠΑΜΕ, προσβάλλουν τον πατέρα μου, που, με αυτήν την επωνυμία συνασπισμού κομμάτων,κατέβηκε το 1961 στις εκλογές της βίας και νοθείας και τον στείλαν στο νοσοκομείο οι παρακρατικοί της Δεξιάς, συγγνώμην που θα είμαι πάντα αριστερή a mio modo, l' unico modo possibile, e, be, si


 Για τούτο, πάλι επίκαιρο:

Υπάρχω

Υπάρχω: περίεργο που είναι
να υπάρχω
ακόμα και σήμερα,
κοντά πενήντα χρόνια
Δεν καταλαβαίνω,
τι συνέβη,
πώς συνέβη
και κατέβηκα βίαια
από το μικρομέγαλο
γαλάζιο ποδήλατo
των δέκα μου χρόνων,
μπρος αυτό και πάνω του εγώ,
βόλτες στον Αμφιτρύωνα
και το τουρ
στο ιατρείο της μαμάς
ρρρρ,ρρρ
 σκιά αγγέλου παρηγορητική.
Ακόμα υπάρχω
και δεν καταλαβαίνω
πώς υπάρχω
γιατί υπάρχω ακόμα
κοντά  πενήντα χρόνια’
πώς κατάπια τον καιρό
σαν σπέρμα
αθέλητα’
με ποιές τιτάνιες δυνάμεις
κατάφερα ν’αναδυθώ
στο φως και στο υπάρχω.
Σθεναρή ανάμνηση:
σκαρφαλώνω, σκότος και σκαρφαλώνω,
ατίθαση πέτρα και σκαρφαλώνω
βαθύ φρέαρ
και σκαρφαλώνω’
πείσμα και ρεβεράνς
στην εξαίρετη φυσική μου κατάσταση.
Σκαρφαλώνω
μες στο φόβο
ότι  δεν θα δω το φως.
Μαύρο και σκαρφαλώνω,
υγρό  και σκαρφαλώνω,
πίνω και σκαρφαλώνω
Βγήκα,
ουφ! πεζούλι στιβαρό.

Τυφλώθηκα οριστικά.
Ήλιος ανηλεής,
Δεν τον πιστεύω,
είδα τον Xάρο με τα μάτια μου.
Είναι πολύ νωρίς’
σας παρακαλώ, ρωτήστε τον,
μ’αφήνει λίγο ακόμα;
Πείτε του:
πρέπει να μάθει γιατί υπάρχει’
πώς γίνεται να την αποσύρεις
πριν να μάθει
γιατί υπάρχει ακόμα;
Πείτε του:
πρέπει ν’ αφουγκραστεί τη θάλασσα,
στο κάτω-κάτω,
αν είναι να χαθεί,
ας την πάρει η θάλασσα,
είναι θαλασσινή,
ήτανε πάντα φωτεινή,
φοβάται τα ερέβη.
Υπάρχω
Τώρα πια
Μπορώ και να υπάρχω
Στα εύκολα, στα δύσκολα
Στο φως
                                           και στον Σεφέρη.



2003-2007
'Επεα πτερόεντα, 2009, δημοσιευμένο, εκδ. Τυπωθήτω-Δαρδανός

Hadjidakis-Fleury Dadonaki: I love you - Σ' αγαπώ

Που πια δεν έχω τίποτε άλλο Μες στους τέσσερις τοίχους, το ταβάνι, το πάτωμα Να φωνάζω από σένα και να με χτυπά η φωνή μου Να μυρίζω από σέν...