Τα κύτταρά σου

Τα κύτταρά σου

γραφτήκανε

ανεξίτηλα

στο δέρμα μου.

Τότε δεν ξέραμε

από τατουάζ.

‘Οταν φιδίσια

το αφαιρέσω

θα ποτίσουν 

τη σάρκα μου.

Όταν σάρκινα

την  αφαιρέσω

θα κολλήσουν στην καρδιά μου.

Όταν μου την αφαιρέσουν

θα κολλήσουν

στα κόκκαλά μου.

Μόνο τον καρκίνο των οστών

φοβάμαι.

Μάρτιος 2011

Τα ρολόγια

‘Οταν όλα τα ρολόγια θα έχουν σιγήσει

ο κούκος θα νιώσει μόνος του,

θα βγει

στην ιταλική βεράντα

και θ΄αναζητήσει τη σελήνη.

Θα παρελάσουν τότε στη σκηνή

οι μηρμηγκιές των αναμνήσεων

χάνοντας το βήμα τους,

χορευτές που πέσαν απ’ τις πουέντες.

‘Ολοι εσείς θα χειροκροτάτε από τη σάλα

παρηγοριά στον άρρωστο

που δεν άντεξε να ζήσει κι άλλο.

Θα ηχήσει πάλι ο κούκος

τον ήχο του θα πνίξει

η ορχήστρα

που δεν  ξέρει να παίζει χωρίς τον μετρονόμο.

Απ’το βάθος της σάλας

θα χαιρετίζουμε

τα κόρνα

και την οχλοβοή

οι αναμνήσεις κι εγώ.

Απρίλης 2011

 Φιλί

Το χρώμα

του φιλιού σου

δεν επανέρχεται

όσες γονυκλισίες

κι αν κάνω

                          -μαύρο

στα περιθώρια\μαύρο-.

ας μην αρχίσουμε

τις μελό κατακόκκινες/

αστραπές-

για άσπρο?

μαράθηκε ο ορίζοντας
πλαντάζοντας στο σύννεφο,

άσ' το, μαύρο κι ό,τι βγει\

Η γεύση

του φιλιού σου

ήχος

πλάγιος

στους χειμάρρους

σβησμένος

στο ταξίδι.

Ο απόηχος

του φιλιού σου

-τράκτερ πέρασε.

Η ανάμνηση εδώ/

σ’ ένα κομμάτι σπασμένης παλάμης

ένα φιλί

γράφτηκε

μόνο/

είχε γεύση

 σκόρδου

                                                             στην αρμαθιά των αποδείξεων\

Ιούλης 2013

 -διαχρονικόν- παίζει ακόμη η μουσική του-

caminante, no nutras inútiles ilusiones,ningún camino se abre al andar si tú no lo quieras

https://youtu.be/kHvdjleFAsg