τα διαδίκτυα και εμείς

(...) «Είμαστε ειδωλολατρικός λαός και η ορατότητα αποτελεί κεντρική έννοια στη χώρα μας» (...) -τι διαβάζω εγώ στην φράση: " εξωστρεφείς, πολυπολιτισμικοί, τοτεμιστικοί, με αδήριτη ανάγκη την έξωθεν απεικόνιση ενός θείου διονυσιακού που ανέτως μετασχηματίσθηκε σε θείον χριστιανισμού του φαίνεσθαι, ποτέ του έσεσθε" -. Αν τούτο μεταφερθεί στα ελληνικά διαδίκτυα, και συνάψει γάμο με τον κρατούντα στους καιρούς μας δυτικού ανθρώπου ατομικισμό (στα καθ' ημάς τον αποκαλούμε και "τομαρισμό" ή " o σώζων εαυτόν σωθήτω") ακυρώνοντας το συνολικό θυμικό, μόνη αλλά αμφιλεγόμενη κληρονομιά του ονομαζόμενου Διαφωτισμού, ίσως να δούμε την σημερινή μας κοινωνία με άλλα μάτια-.

εξεικόνιση, αντικαθρεπτισμοί, φαίνεσθαι αντί είσθαι, απεικόνιση έσωθεν,οι περσόνες που κατασκευάζονται -χειροποίητες-, η χρεία για την συντήρησή τους, η εμφαντική κι ενστικτώδης απόρριψη της έννοιας θνητότητα στον Δυτικό άνθρωπο, η αδυναμία ενσωμάτωσής της στο θυμικό από το Βυζάντιο ως σήμερα (ας προσθέσουμε εδώ και τον Max Weber, την κυριαρχούσα στον Δυτικό κόσμο έννοια τ'αγαθά κόποις κτώνται του πανίσχυρου σε παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον προτεσταντισμού ή καλβινισμού), η χρηστή χρήση των διαδικτύων κι η εθιστική τους κατάχρηση.
Αναλύσεις που δεν προσφέρουν καμία παρηγορητική λύση, θέτοντας στοιχειώδη ερωτήματα. Έτσι κι αλλιώς, τις απαντήσεις διαθέτουμε, ως σύνολα κοινωνιών, απλώς, ως μονάδες, αρνούμεθα να  τις αποδεχθούμε, ενστικτωδώς.

Μία καλή ανάλυση από εδώ