σοβαρά?

σοβαρά, είχαμε 6 χρόνια διαφορά?, 70, άκου 70, μυθικά αυτά, πώς να να τα σκεφτούμε τότε αυτά? πάντα σε  ένιωθα σαν έναν μεγάλο μπαμπά, αλλά στον Τηνιακό είσουν μικρός-μικρός, ξέρω πως στενοχωριέται η Μαριέττα, κάνατε μαζί ειδικότητα ψυχιατρικής, κρατάω τις ατέλειωτες ώρες συνεδριάσεων στο ΚΣ και μια πορτοκαλάδα, στο Παρίσι, όταν σηκώσαμε μπαϊράκι, με τον Τεύκρο, την Έρση, τον Γιάννη (θα δω τον Γιάννη χρόνια μετά, να βεβαιωθώ πως τα πράσινά του ματάκια κρατάνε ακόμη την ίδια μαχητικότητα), προσπαθούσες να συμβιβάσεις τα ασυμβίβαστα, εμείς δεν συμβιβαστήκαμε ποτές, το ήξερες δα, μας είχε πιάσει η τρέλλα της αμφισβήτησης, όταν κάτσαμε οι δυο μας παράμερα κάποια στιγμή είπες "είσαι λογική, κάνε τους να καταλάβουν", δεν θέλαμε να καταλάβουμε πια βρε Μάνο μου, δεν μας χώραγαν οι δικοί σας Κάουτσκι, δεν μας έπεισε ούτε ο Πουλατζάς, το διαλύσαμε. Μία μόνο φορά ξανασυναντηθήκαμε, τότε που ο Συνασπισμός πάτωσε κι έγινε κείνη η πρόσκληση, με κρύα καρδιά ήρθα, το αίμα νερό δεν ήθελα να γίνει, κείνη τη μέρα, έγινε οριστικά. Μετά τον Κάρη εσύ, αντίο σύντροφε, οι ρέστοι γίνανε συριζαίοι, τα διαγραμμένα του ΚΚΕ δηλαδή, ό,τι απεχθέστερο, μαζί με κείνο το βαθύ Πασόκ της σαπίλας, ακόμη χειρότεροι, πιάσανε καρέκλες, χρειάζονται δυο και τρεις στη σειρά πια, αυγαταίνουν τα πορτοφόλια τους, δεν θένε να χάσουνε τα προνόμιά τους.
70 ε, καλή πατρίδα σύντροφε-

http://newpost.gr/politiki/658876/thn-pempth-h-khdeia-toy-manoy-swthriadh

https://youtu.be/7F_9FEx7ymg