1975, καλοκαίρι, στου Άρη, είχε κάτι πελώριες δωματιάρες για να χωράνε 10 νοματαίοι, μια βεράντα πάνω στην Καλντέρα, κάτι καταπληκτικές τροφές για πρωϊνά αλλά εμείς ένα τσάι ή έναν καφέ θέλαμε, τίποτα γκλαμουράτο, δεν ήσαν ακόμη οι εποχές της ευμάρειας, κι ύστερα φθινόπωρο και χειμώνας, μείναμε εμείς κι εμείς, κάναμε παρέα με τον Άρη, λεπτός με κατάμαυρα μαλλιά, ευγενέστατος, οι ομελέτες
της κυρά Ρήνης, θεία της Κωχ ήταν,στο στενοσόκκακο, έβγαζε καμιά φορά καμιά ντομάτα και κάποτε καμιά φάβα, όλα κερασμένα, διάβαζα Χέγκελ, Κάντ και ά.
είχαμε κι εξεταστική, στον πάγκο, ο Roger είχε πάει στην πατρίδα του,την Ελβετία, να
πετάξει με τα αερόπλανά του η κύρια δουλειά του ήταν πιλότος, τοποτηρήτρια, στο μαγαζί του,τα Δελφινάκια, είχε
αφήσει τους δίσκους του, αυτό, δεν το ήξερα ακόμη, πατώθηκε, νομίζω πως πούλησα
δέκα χρυσά και πέντε ασημιά, όλη την σαιζόν, ερχόταν ο Γιάννης και πηγαίναμε κάθε βράδυ
δίπλα, στο ξενοδοχείο Ατλαντίς,
για χορό, είχε μία μεγάλη πίστα η ντισκοτέκ, έπινα πορτοκαλάδα, σαν καλή ώρα
που έχω κόψει τα ποτά, στην άλλη άκρη, η
εκκλησιά, ήταν στα Φηρά, όταν ξαναγύρισα για τα καλά ήταν Πάσχα και 1994,
μέναμε στην Οία τότες, για την Ανάσταση πήγαμε στα Φηρά, είχαμε κι ένα
αυτοκινητάκι, φιατάκι, πήγαμε και στα μπιλιαρδάδικα, μείναν κάτι χέρια απλωμένα
με ένα δαχτυλίδι, αυτά -https://youtu.be/hZh2ggOfglU
ο Φερνάν είναι για μέναν όλο το Παρίσι, το Vitry, η Place Pigalle, η Henri Monnier κειδίπλα, και το γάλα του μωρού που όλο χυνόταν, βλέμμα σηκωμένο από την Olympia, αργά, πολύ αργά....λίγα χρόνια μετά-
στην Σαντορίνη γύρισα πολλές φορές, ποτέ μετά το 1994, δεν σκοπεύω πια....α, είχα τότες την μηχανή, πηγαινόφερνα καμπόσους, ωραία χρόνια, Καμάρι, Περίσσα, Περίβολος, δεν είχε τότε κόσμο, είμασταν εμείς κι εμείς, θυμάμαι τον Γιάννη, ο Άρης ακόμα εκεί, όλα καλά, κι ο Roger, μια χαρά, έχει τρία παιδιά, μεγαλώσαμε φυσικά, γεράσαμε,καμιά φορά μιλάμε στο τηλέφωνο με τον Roger, ρωτάει, ρωτάω, όλα καλά, pour vous dire, Monsieur, Jojo https://youtu.be/tDi5TyWG-9o
-η ανάρτηση για κάποιον που σήμερα αλλάζει δεκαετία, 27 Fev-
Je sais, on fait ce qu’on peut Mais y’a la manière
