... " ένα συναίσθημα αποστέρησης κατακαθίζει μεσοστρατίς στα βράχια, τροχιοδρομεί στο ένα και μοναδικό βάραθρο-αιωρείται -το κέρμα έχει μία μόνο πλευρά-πάντα την λάθος-άλλοι, κρεμάμενοι από το σακάκι στο τελεφερίκ του Καζίνου, άλλοι παίζουν τα ρέστα τους, μονά-ζυγά, αιωρούμενοι"....

κοίταγες μ’ όλα σου τα μάτια λυτά

όταν πέσαμε

ούτε φυγή ούτε ακρόαση

ένας φακός αλλιώς

δεν βλέπει/

τι είπες γιατρέ,

δεν θα ακούω καν?

τι είπες γιατρέ,

σπασμένα άκρα?

πνευμονοθώρακας/

τι είπες γιατρέ?

δεν θα ανασαίνω καν?

τι είπες γιατρέ,

να πάω να πεθάνω ή ακόμα?

τι είπες γιατρέ,

προλαβαίνω τα κρινάκια?

τι είπες γιατρέ,

θα έρθεις στα Πέντ’ αδέρφια μαζί μου

να πάμε να πούμε γειά στη Γλώσσα?

Όχι?

καλά, ν’ ανέβω την ανηφοριά για το πλάτωμα

στον Ψαρομαχαλά

θα φέρεις τη μπουκάλα?

καλά,

αν δεν προκάμεις,

πάω μια βόλτα πίσω από τον Αμφιτρύωνα και τα φινιστρίνια,

όταν βγουν τα ψάρια

από όλους τους Ψάρακες

τι είπες γιατρέ?

ραντεβού στο παράθυρο της κουζίνας

θα φέρεις τα μπουζούκια

για το «Όνειρο δεμένο στο μουράγιο»

έλα τώρα,

αφού ξέρεις πως δεν μπορώ να περιμένω…

τι είπες γιατρέ,

να περιμένω τον κυρ Πάνο

να ποντίσει πάλι

με τα κουπιά

Τι είπες γιατρέ μου,

χρείαν,

ποια αναμονή?

κάθομαι και περιμένω στην Παναγίτσα

τέλεια δεν θα είναι η πτώση?

-να μου φιλήσεις τις αγριοσυκιές-

©AR 2017