σσσσσ, εκεί στα διαδίκτυα, πολύς αχός, μεγάλη φασαρία, λίγη φαντασία, δεν ξέρω πού να αναφερθεί αυτό ούτε επιθυμία για κακία καμμιά, προς Θεού (μακριά από εδώ): βλέπεις: αφιέρωμα 6ο του υπέρ-άξιου του Εντευκτηρίου, βίντεο λέει για την Κλαρίσε Λισπέκτορ (εικάζω-απλή εικασία, ναι? πως είναι τη προτροπή), όταν του έστειλα εγώ το πρώτο της στα Ελληνικά, ασχέτως του αν το ζήτησε ο ίδιος, το αγνόησε εμφαντικώς, όπως και την -ειλικρινά ωραία-παρουσίαση της στενής του φίλης Μαργαρίτας Μέλμπεργκ, (όλως τυχαίως κοινή μας στενή φίλη, ή όχι?)  θεμιτόν, στο κουρμπέτι μας βάζουμε ό,τι μας αρέσει, σε άλλους δεν θα μπορέσουμε. Βίντεο λοιπόν και ο παραμικρός έλεγχος: ημερομηνίες: 1920-1997 (κανέναν δεν πειράζει που η Βιβλιονέτ έχει χαράξει άπαξ ως χρονολογία την αληθινή του θανάτου της: 1977). Όταν διοργανώνεις εκδήλωση οφείλεις να είσαι ακριβής? όχι? συγγνώμην για την μνεία. Ναι, βεβαίως, έχει ακόμη ακουστεί και αυτό το απίστευτο: "μία αστή κυρία που έγραφε για το κέφι της", για την Κλαρίσε Λισπέκτορ μιλάμε εδώ, ναι? αστή η Λισπέκτορ?  για το κέφι της έγραφε? σοβαρά? έχουμε διαβάσει την βιογραφία της? και καμπόσοι που τα λέτε αυτά, γράφετε κιόλας?  αληθεύει η ρήση: "αποδεικνύεται δύστροπη η ανάγνωση ιδιαζόντων συγγραφέων", για το ποιός είναι αστός και πώς διαστρωματώνονται οι κοινωνίες στον 20ο αιώνα (ο 21ος διαθέτει ήδη νέες διαστρωματώσεις προς τα κατώτερα στρώματα, δυστυ-χέστα-τα) καλά να είμεθα, τελειώνει, γνωστό αυτό, και το "Κατά Α.Ε. πάθη" (κάπου πήρε το μάτι μια "περίεργη" μετάφραση αυτού του Α.Ε=Ανθρώπινο Είδος) οψόμεθα εν τη εκδόση. Απλοελληνιστί: όταν δεν γνωρίζω όλα τα στοιχεία για κάτι ή κάποιον, καταπίνω το σάλιο μου, εσείς, το κάνατε? όταν δεν γνωρίζω κάτι,το "βουλώνω", δηλώσεις για την εγγραφή του "ακούσθαι" και θεαθήναι....

το σχολιάκι: 

Σ.... συρρρρρριστικό

Δεν μπορεί,

κάποτε

θα υποσταλούν

                               οι σημαίες

                                                      του εγώ

οι  συρμοί

σσσς συριστικό

ή παχύ?

sh-sch- ¿sheet?

θα  έχουν

καταποντιστεί

κάτω από

        τη μοναδική γέφυρα

που

    τους είχε απομείνει

                όλες

οι αναστροφές

                           τιμονιού

θα τρακάρουν

       σε δέντρα,

                                       αισθήσεις,

ποντισμούς,

                                          σεισμούς-

\νύχτες ασέληνες_

                      θλιβερό αποτέλεσμα

                                                         συντρίμια λαμαρίνας

                                                           κατά προτίμησιν

                                                                                            γαλάζιας

σαν τα μάτια

                           του σούρουπου

                                                               στα Καμμένα Βούρλα

μώβιζε απαλά

                                 τα φλυτζάνια

με τον κρύο

                             καφέ

                  κρυώναμε

                                          μες τη ζέστη

                                                                               του εμείς πιά-

Κάποτε

                                                   οι θάλασσές μου

δεν θα είναι γκρίζες

μόνο

γλυκά γαλάζιες

θ’ αναγνωρίζω

                                          τους ορίζοντές μου-

Ίσως τότε,

λέω,

     ίσως τότε,

τα βράδυα

       να μην είναι αλαργινά

    παρά

     χιονένιες

                              νιφάδες

στα φυτά μας

Φυτά κοινά

κι αειθαλή

        στην αφή-

                                                           δεν θα περιμένουν

                                         άλλο/.

Τα α

δεν θα χάσκουν άδεια

σαν Κυριακές

που κλαίνε

Τα ο

θα κλείνουν

ολοστρόγγυλα

αποκλείοντας τους ορίζοντες.

Τα σύμπλοκά τους

θα μας πλεύσουν

σε ποσειδώνιες

τρικυμίες

τα βαρκάκια

θα κυμανθούν

κατα\υπερ/ποντιστούν,αμυνθούν-

                                                 καταφύγιο

σε θυελλώδεις

αφρούς-/.,

Θα κεραυνωθεί

το άκρο της γης

Το βλέμμα μας

στο διάστημα

υπάρχω-εμείς-/γιατί\???

Γαλήνη

μετά

την κρεμάμε

σε λόχμες

φουντωτής

κραυγής.

Καταύγασμα

σε νέες αιχμές

,μιας άνοιξης

/με πεδιάδα

         θαλερή/????

       δέντρα χαμογελαστά

και

τις ελπίδες μας

να λιάζονται

/γυμνές\

από κάτω

Μια κουβέρτα σιωπηλή

-γκρι κατά προτίμησιν_/

να

τις σκεπάσει

στοργικά

παρακαλώ

ή

να τις πνίξει

ανηλεώς/.-
 ¿απηνέστατα?/-???

-scheet-

©ΑΡ

Μάρτιος, 10-11/2012
το συγκεκριμμένο είναι σαφέστατα αφιερωμένο και απεσταλμένο όπου δει-τότε.....





https://youtu.be/UnkJbxnRmNg
όπως κι αν έχει

 Βρεθήκαν και κάποιοι (κυκλοφορεί πολύς εσμός τω όντι προσφάτως) να ομιλήσει και ειπεί πως η Φωτεινή Βελεσιώτου είναι ένα τίποτα φωνητικώς και τραγουδιστικώς, τους οικτήρουμε αληθώς-, τόσο εμφανώς μέταλλο φωνής της Μπέλλου και λίγο πιο φρέσκο, λίγο πιο δικό της.