ό,τι πει κανείς.....

http://lolanaenaallo.blogspot.gr/2014/02/blog-post_18.html

Τ.Ρ.

Δερματόδετο, μαύρο (ξέρω πως ήταν στο δερματοδετείο του Μαυρίδη, στα Εξάρχεια)

3-4

Margaret  Mitchell

ΟΣΑ ΠΑΙΡΝΕΙ Ο ΑΝΕΜΟΣ

ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΓΙΑΝΝΗ ΛΑΜΨΑ (ναι, αυτού του Γιάννη Λάμψα που καλώς θα μαθαίναμε αργότερα, δημοσιογράφου, δεξιού αλλά δεινού μεταφραστή)

Τόμος Τρίτος

ΕΚΔΟΤΙΚΟΣ  ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΠΟΥΛΟΣ-ΜΑΓΚΑΝΙΑΣ

ΑΘΗΝΑ 1952
κάτω από τον τίτλο με πράσινη μελάνη:

«Στην Τερέζα

Με τις καλύτερες ευχές μου

για το 1953

ο πατέρας της.» Χριστούγενννα 1952-

(σελ. 481)

(…) Τυφλωμένα σχεδόν απ’ τον ήλιο, τα μάτια της έπεσαν πάνω στη Μελάνια, και γεμάτη φρίκη, αιστάνθηκε να της κόβεται η αναπνοή.(…)

(…) Κάνοντας σκιά  στα μάτια της με το χέρι, η Σκάρλετ κοίταξε γύρω(…)

Η Βίβιεν Λη είχε καταγάλανα μάτια, η Σκάρλετ καταπράσινα, ατίθασα Ιρλανδέζικα, στο πράσινο της κουρτίνας της που έκανε φουστάνι για να πάει να συναντήσει τον Ρετ Μπάτλερ, ήμουνα δέκα, ήταν καλοκαίρι, η μεγάλη σκυριανή πολυθρόνα είχε μαξιλάρια ανοιχτά μπεζ βελουδένια, σαν την κουρτίνα της Σκάρλετ Ο’Χάρα, καθόμουν ήσυχα-ήσυχα και διάβαζα, κάθε που σήκωνα το βλέμμα έβλεπα ένα αιμάσσον δόντι να κρέμεται από μιαν παλιακή τανάλια (σε ένα συρτάρι ακόμα ξεκουράζονται καμπόσες ακόμη, όπως και τα περίφημα μικρά μπουκαλάκια με πολύχρωμα χρώματα, γαλακτί αλλά και μπλε μελανί, κείνα που αρέσαν του παππού).

Καλή η Σκάρλετ (θα το σκεφτώ αύριο, μες στην αναβολή αυτή η Σκάρλετ….),καλλίτερος ο Λέσλι Χάουαρντ

-Δαγκώνουν οι Σκάρλετ, οι Ρετ Μπάτλερ, ανοσία-