8/9/17

θεωρώ πως οι άνθρωποι πρέπει να πεθαίνουν στην ώρα τους,
εικόνες πεπερασμένες γηραιών, για ανθρώπους που νομίζουμε πως μας συντρόφεψαν με τα γραπτά τους, όχι.
Έτσι, εκείνη η έκδοση Αγγλικά, με κατακόκκινο εξώφυλλο και γαλάζια γράμματα, από την βιβλιοθήκη στο Λουξ σάπισε σε υπόγεια του Παρισιού, έλεγα πάντα στην Νάσια, τι θα γίνει, εκείνο το βιβλίο της Κέιτ Μίλλετ, θα μου γυρίσεις ποτέ? δεν/πέρυσι πέθανε κι ο άντρας της ο Βίκτωρ, με γαία πυρί μειχθήτω, εκείνη η μεγάλη βιβλιοθήκη τους σύντομα θα καταλήξει σε χέρια εκ πλαγίου επιγόνων, μάλλον δεν θα εκτιμήσουν το περιεχόμενο των βιβλίων, κρίμα για το βιβλιαράκι, είχε ιδιόχειρη αφιέρωση από την Κέιτ Μίλλετ, τότε, που ποιούνταν διατριβαί. Μαζί με την Γκρέις Τι Άτκινσον, είσαν οι κυριώτερες ηρωίδες των διατριβών μας, τότε, στα '70τις.
https://en.wikipedia.org/wiki/Kate_Millett

https://www.theguardian.com/books/2017/sep/07/kate-millett-pioneering-second-wave-feminist-dies-aged-82-sexual-politics

Hadjidakis-Fleury Dadonaki: I love you - Σ' αγαπώ

Που πια δεν έχω τίποτε άλλο Μες στους τέσσερις τοίχους, το ταβάνι, το πάτωμα Να φωνάζω από σένα και να με χτυπά η φωνή μου Να μυρίζω από σέν...