καλοκαίρια υπόσκαφα
χειμώνες σκεπασμένοι
υπόσκαφα ανασαίνω
από πάνω κοιτάτε
αμολήστε το σκοινί
έχει καλό νερό
εδώ
μπορεί και νερωμένο αίμα/
περίεργο,
σώες οι φλέβες-
~~~~~~~~~~~~~~
Στη σιωπή
των λέξεων
(σωπαίνω....)
Σωπαίνω λέξεις
σιγάζω σώμα
σωπαίνω εγώ...
εκκωφαντικός ο ήχος της σιγής
από
λέξεις πεταμένες καταγής-
~~~~~~~~~~~~~
μια φέτα τίποτα και σήμερα
τεμαχίζεις,
χαρτάκια σχιστά τόσα δα
τα ενώνεις,
τίποτα
απραξία
άλλοι λένε νιρβάνα.
για τα ποεμίδια το γνωστό κλόπυ
© ΑΡ
από νέες συλλογές
από νέες συλλογές
frameborder="0" allowfullscreen>