Μια μικρή ιστορία που μου είπε η Lee
αυτό το σκυλάκι έχει τόσο γλυκειά φατσούλα και τρυφερή, εν αντιθέσει προς τα απειλητικά κι όμως άκακα ντόμπερμαν του πεθερού της Lee, κοιτάγανε
"μοβώρικα"από την ώρα που πάρκαρα πάνω στο σπίτι, καθόμουν μες στο αυτοκίνητο ως να τα δέσουν στην πίσω αυλή, ο Εκτωράκος όμως.... περάσαμε μέρες μαζί, μόνο χαρές και χάδια ξέρει, έσωσε την συμπεθέρα μου Τζουν. Τώρα που τα παιδιά θα μετακομίσουν στην Ουαλλία, ο φύλακας άγγελός τους,
μικρή ιστορία πριν: 1982, περαστική από το Πορτοχέλι, οι γονείς εκεί στην Ζωρζέττα και τον Ντίνο, τα ντόμπερμαν λυμένα, τα δένει ο Ντίνος, δεν κατέβαινα από το αμάξι αλλιώς, κάποια "μαγικά" έκανε ο Ντίνος, μιλώντας μου για το χάραγμα των ανέμων στην βεράντα και φέρνοντας λίγο-λίγο τα ντόμπερμαν όλο και πιο κοντά, έβαλα το παιδί να μπουσουλάει πάνω στο σκιάγραμμα του γρέγου και του λεβάντε, ήρθε ένα αρσενικό ντόμπερμαν κοντά, το παιδί το αγκάλιασε από τον λαιμό, ηρέμησα κι εγώ.
Ποτέ μην λες ποτέ....

https://sikam.wordpress.com/2017/08/04/%CE%B5%CE%BA%CF%84%CF%89%CF%81%CE%B1%CF%82-%CE%B5%CE%BD%CE%B1%CF%82-%CF%83%CE%BA%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%82-%CE%B7%CF%81%CF%89%CE%B1%CF%82/