23/8/17


Hugo Gutierrez Vega (1934-2015)
(από την συλλογή "Οικόσιτη σουΐτα" )

Porque soy un señor domesticado
que escribe versos
y gesticula en los parques,
digo que nada pido.

La vida ha derramado su cornucopia
sobre mis zapatos.
Tengo un auto, dos trajes,
diez pañuelos, y me puedo comprar
nuevas corbatas.

Me inquietan las jornadas submarinas.
Sé volar y lo hago raras veces.
Aquí paré mi tienda. Sólo espero
esa fiesta nocturna. Me moriré
cuando el placer termine.

************

Διότι  είμαι ένας κύριος οικόσιτος
που στιχάκια γράφει
και χειρονομεί στα πάρκα,
λέω πως τίποτα δεν ζητάω.

Η ζωή έχυσε στα πατούμενά μου
το κέρας της Αμαλθείας.
Έχω ένα αμάξι, δυο κοστούμια,
δέκα μαντήλια, και είμαι εις θέσιν ν’ αγοράσω
καινούργιες γραβάτες.

Ανησυχία μού προξενούν οι υποθαλάσσιες μέρες.
Να πετάω γνωρίζω και  σπάνια το κάνω.
Εδώ τελειώνει το καντήλι μου. Μόνο περιμένω
κείνο το νυχτιάτικο γιορτάσι. Θα πεθάνω
σαν τελειώσει η ευχαρίστηση.
απόδοση ΑΡ


*ο Ούγο Γκουτιέρρες  Βέγα υπήρξε πανεπιστημιακός και διπλωμάτης, πάντα σε πολιτιστικές θέσεις, μία και μοναδική φορά Πρέσβης με πλήρεις αρμοδιότητες στην Ελλάδα, 1988-1995 (παρά-κάθησε για Πρέσβης αλλά εμείς περάσαμε πολύ καλά μαζί του) όθεν, «αφεντικό μου» στην Πρεσβεία του Μεξικού στην Αθήνα. Κατά την ταπεινή μου γνώμη, σπουδαίος ποιητής δεν υπήρξε ποτέ, του δώκανε καμπόσα κρατικά βραβεία, σε αυτό θυμίζει λίγο τους Έλληνες με τις "επαφές" και τα ποικίλα βραβεία της Ακαδημίας Αθηνών, τίμιος υπήρξε, ιδιαιτέρως γλυφτρόνι ου, (λίγο, ναι) φευγάτος πάντα, με ταλαιπώρησε αλλά με τίμησε και η μνήμη ισχύει ημι-κραταιή.  Όταν έφυγε από το διπλωματικό σώμα, ανέλαβε το πολιτιστικό ένθετο της Χορνάδας, αντίστοιχης εφημερίδας της τω πάλαι Ελευθεροτυπίας, υπήρξε εναργής δοκιμιογράφος, διέθετε ευρεία κουλτούρα. Με σχεδόν μηδέν Ελληνικά, μετέφρασε –εξαιρετικά- για τη χώρα του το Μεξικό Σολωμό, Σεφέρη, Ελύτη, Σαχτούρη, Δενέγρη, Γιώργο Μακρή, τούτος από σύμπτωση υπήρξε μπάρμπας μου αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία-



Hadjidakis-Fleury Dadonaki: I love you - Σ' αγαπώ

Που πια δεν έχω τίποτε άλλο Μες στους τέσσερις τοίχους, το ταβάνι, το πάτωμα Να φωνάζω από σένα και να με χτυπά η φωνή μου Να μυρίζω από σέν...