17/7/17

πνευματικά δικαιώματα, χμ...


http://www.smed.gr/2017/07/blog-post.html

εκτός από το 1ο σημείο επί του οποίου δεν συμφωνώ, ούτε και με το "ύφος" του, εξάλλου, λίγο ειρωνικό και δεν είναι ούτε ο χώρος ούτε η στιγμή τώρα για τέτοια αν θέλουμε να μας λάβουν κι εμάς υπ' όψιν οι κύριοι "θεσμοί",
αυτά από τον ΣΜΕΔ. Φυσικά είναι ώρα να αναγνωριστούν τα ανύπαρκτα δικαιώματα για τα αποπαίδια της "τεχνικής μετάφρασης", σωστά, άλλο να μεταφράζεις "έρωτας ή αγάπη" και άλλο "κυρτός σωλήν ημιάκαμπτος" το ότι για την "τεχνική μετάφραση" χρειάζεσαι χιλιάδες γλωσσολόγια εν πολλοίς ανύπαρκτα και εδώ η καλπαζόντως εξελισσόμενη διαδικτυακή τεχνολογία ποσώς βοηθά ας μην το αναφέρουμε καν, έτσι δεν είναι? Έτσι, για την πληροφόρηση των φίλων εδωμέσα, το μόνο εργαλείο που κάπως βοηθά είναι το αλήστου μνήμης SYSTRAN με ορολογία από την ΕΟΚ (τα έχουμε πει αυτά, Ε.Ε είναι τίτλος, δεν αντιστοιχεί στην ουσία της Ένωσης), μόνο που την αντίστοιχη Ελληνική "έστησαν" οι πρώτοι-πρώτοι συνάδελφοι που προσελήφθησαν εκεί. Δυστυχώς, η πλειονότητα, όχι όλοι, ευτυχώς, πήγαν εκεί με μισή γλώσσα. Ανοίγεις το "εργαλείο" αυτό και πέφτεις σε τραγελάφους καραμπινάτους. Και όχι μόνον εκεί, οι ορολογίες είναι κατά μέγα μέρος λανθασμένες, πας να δουλέψεις εκεί ή και με ανάθεση από μακριά, σου δίνουν τους καταλόγους και αναρωτιέσαι αν θα αυτοκτονήσεις τώρα ακριβώς ή το αφήνεις για αργότερα. Τι μένει? δεν είναι Θεοδωράκης η δουλειά, μα, να συμμορφωθείς προς τας υποδείξεις.
Η λογοτεχνική μετάφραση ανήκει, ας πούμε, στα ευγενή μέταλλα, κάτι σαν την ποίηση και το δοκίμιο στην λογοτεχνία, είναι για αριστοκρατικά χέρια, όχι αγρεργάτη.
Το ότι είμαστε όλοι χειρώνακτες, ας μην μας διαφεύγει. Στην ίδια άχαρη, μη αναγνωρίσιμη καν δουλειά,  -συχνά ούτε το όνομα του μεταφραστή δεν αναγράφεται ευκρινώς, όταν ως πολύ πρόσφατα γινόταν η παρουσίαση κάποιου μεταφρασμένου βιβλίου εγχάρτως ή ηλεκτρονικώς, ο παρουσιαστής (συγγνώμην που για μέναν δεν υπάρχουν κριτικοί λογοτεχνίας την σήμερον) δεν ανέφερε καν το όνομα του μεταφραστή, λες και το έργο μετεφέρθη ως δια μαγείας από γλώσσα σε γλώσσα, τόσο όμορφα-το κυριώτερο, άκρως μοναχική, θητεύουμε όσοι μεταφράζουμε είτε είναι αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας ή ένα εγχειρίδιο χρήσης νέας οικιακής συσκευής, οι δυσκολίες απόδοσης του δευτέρου είναι απείρως μεγαλύτερες. Να λέγονται τα πράγματα με το όνομά τους καμιά φορά, δεν κάνει κακό-

Hadjidakis-Fleury Dadonaki: I love you - Σ' αγαπώ

Που πια δεν έχω τίποτε άλλο Μες στους τέσσερις τοίχους, το ταβάνι, το πάτωμα Να φωνάζω από σένα και να με χτυπά η φωνή μου Να μυρίζω από σέν...