μες στην γενική κατήφεια των ημερών και την αγωνία των ωρών, νά σου η ομορφιά, από έναν φίλο ιστολόγο ετών για την κόρη του.
Θυμήθηκα, ξαναδιαβάζοντας τα γράμματα του δικού μου γεννήτορα στο τελευταίο βιβλίο του μοναδικού μου εξ αίματος ευθείας γραμμής ομφάλιου λώρου, όταν έκανε μαραθώνιο για να φθάσει το ευχετήριο γράμμα του για τα 9χρονα γενέθλιά μου την ίδια τους μέρα, διασχίζοντας τρεις ηπείρους και παίρνοντας πολλά αεροπλάνα.
Σήμερα, δεύτερη νύχτα που αυτά τα δύο νέα παιδιά, η Ηριάννα κι ο Περικλής, αγρυπνούν ίσως σε ένα κελί και για πολλές ακόμη νύχτες αυτού του πολύ δύσκολου καλοκαιριού, να, τους στέλνουμε ένα αστεράκι που λέει κι ο Ελύτης στο Μονόγραμμά του, ένα χαμόγελο και μιάν αναλαμπή ελπίδας ότι όλα τα δύσκολα δεν κρατάνε για πάντα, όταν είσαι αγνός, θα έρθει φως. Άλμπα θα πει αυγή και φωτεινό ξημέρωμα-
Δεν θα γίνουμε γραφικοί με τις επαναλήψεις, θα μπορούσε οποιαδήποτε, οποιοσδήποτε από μας να είναι η Ηριάννα ή ο Περικλής, τυλιγμένοι σε μισή κόλλα χαρτί εν πλήρει συνειδήσει αθώοι. Για σήμερα ας γίνουμε 12χρονες Αυγές
http://elgrecomadrid.blogspot.gr/2017/07/blog-post.html

*γεννάω στα Ισπανικά λέγεται: dar a luz, φέρω στο φως, η Μαρία Μολινέρ είναι εκείνη η καταπληκτική συντάκτρια του ομώνυμου πληρέστερου λεξικού Ισπανικής Γλώσσας μετά εκείνο της Βασιλικής Ακαδημίας της Ισπανίας*