1/6/17


η αποθήκη στο σπίτι  πλημμύρισε 3 φορές
από κει σωθήκαν και 3 τηλεγραφήματα:
1961, «σύντεκνε, καλή επιτυχία»,
1973,  «κλίνω το γόνυ»
1984 «στο καλό και για όλα»
1985 ήταν τηλεφώνημα «ήταν μία σπουδαία γυναίκα, να είσαι περήφανη γι’ αυτήν»
Σε όλα υπέγραφε: Κωστής Μητσοτάκης, 1961, Εκλογές Βίας και Νοθείας, ο πατέρας υποψήφιος με το ΠΑΜΕ-ΕΔΑ, 1973, 1 Φλεβάρη, ο θάνατος του παππού, Κώστα Παπαδόγιαννη, στρατιωτικού,στενού φίλου του Βενιζέλου, βαρυποινήτη για το κίνημα του 1935, μετέπειτα Διοικητή Μεραρχιών Μακεδονίας στον ΕΛΑΣ,  1984, ο πατέρας αποχωρεί από τα γήινα, 1985, και η μάνα
Δεν επιθυμώ να επεκταθώ-
Ήσαν συμφοιτητές και φίλοι με τον πατέρα μου, ασχέτως διαφορετικών πολιτικών πεποιθήσεων,  δίπλα-δίπλα στο Μάλεμε, στην μάχη της Κρήτης, το 1968, σε κατ’ οίκον περιορισμό της τρομερής κυρίας Μαρίκας, στέλνουν την Ντόρα, την Αλεξάνδρα και το Κατερινάκι στο Αρσάκειο Ψυχικού, βάλαν την Ντόρα δίπλα μου (για κάτι μήνες), τότε, παιδάκια.

Καμία σημασία δεν έχει το τι υπήρξε ο Μητσοτάκης, θα "πούλαγε και την Ακρόπολη", από κακόγουστο και κακαντρεχές "αστείο" της εποχής, σίγουρα βρέθηκε πίσω από το ντόμινο της αποστασίας το 1965, σίγουρα το unfair κανείς δεν συγχωρεί, ας έρθουν οι ιστορικοί να μιλήσουν, βιαστικά κι ατεκμηρίωτα ας μην βιαστούμε να αποφανθούμε, απεχώρησε ο άνθρωπος με πολυκύμαντη και κάποτε αμφιλεγόμενη πολιτική διαδρομή και ιδίως με τον μακρύτερο κοινοβουλευτικό βίο' στην Βουλή υπήρξε πάντοτε κόσμιος και εξαιρετικός ρήτορας.  Μόνο ξέρω πως τις τελευταίες τρεις μέρες δακρύζω συνέχεια διότι σημειώθηκε οριστικό το τέλος εποχής των γονιών μας-



*έχουμε μία φωτογραφία του παππού του Κώστα με πολιτικά στην κηδεία του Βενιζέλου το 1936*



Hadjidakis-Fleury Dadonaki: I love you - Σ' αγαπώ

Που πια δεν έχω τίποτε άλλο Μες στους τέσσερις τοίχους, το ταβάνι, το πάτωμα Να φωνάζω από σένα και να με χτυπά η φωνή μου Να μυρίζω από σέν...