9/5/17

http://www.newsbeast.gr/greece/arthro/2683463/pethane-o-kathigitis-adamantios-pepelasis
ξέρω έναν άνθρωπο εκτός από τις κόρες του και ιδιαιτέρως την Μαρριέττα, την φίλη μου την Δανάη. Οι σπουδαίοι άνθρωποι θα είναι πάντα σπουδαίοι, στο καλό δάσκαλε (εν γνώσει) μικρό παιδί ήμουν στο Ντόλτσε, απέναντι από το σπίτι  τους όταν με πήρε από το χέρι ο θείος Τάκης και ο κύριος Διαμαντής με χάιδεψε και μου χαμογέλασε, χρόνια πολλά μετά πήγα απλώς να του κάνω επίσκεψη (ήταν λίγο εθιμοτυπική λόγω προσωρινής θέσης, δήθεν σημαντικής,) μου χαμογέλασε και είπε στεγνά "μην αργήσεις να τελειώσεις το διδακτορικό σου", γειά σας κύριε Διαμαντή, ναι, φυσικά το τελείωσα, το πρώτο δηλαδή, το μεγάλο δεν γίνεται πια, ίσως να ξέχασα να σας το πω, κατευόδιο, βασικά ήσασταν πολύ γλυκός εκτός από κάλλιστος εναργής αναλυτής της τότε ως τώρα φρικτής κατάστασης, να πάτε στο καλό, εμείς θα μείνουμε εδώ, να σας θυμόμαστε, θέλουμε να το ξέρετε αυτό, έτσι, τόσο γλυκόν, στο καλό κύριε Διαμαντή, όχι, δεν γίνεται να είμαστε στο ξόδι σας, ούτε στο δικό μου πια, είναι κάποια πράγματα που δεν γίνονται πια,  το καταλαβαίνετε, ναι, το είπα στην  Μαρριέττα, γειά σας.

Hadjidakis-Fleury Dadonaki: I love you - Σ' αγαπώ

Που πια δεν έχω τίποτε άλλο Μες στους τέσσερις τοίχους, το ταβάνι, το πάτωμα Να φωνάζω από σένα και να με χτυπά η φωνή μου Να μυρίζω από σέν...