25/5/17

ελπίζουμε να μην είναι η Αργυρώ μας αλλά και σαν? ένα έμβιο όν που σκοτώσαν υπάνθρωποι και κτήνη
*είναι μέρες σαν κι αυτή που θες να μεταναστεύσεις στο υπερπέραν από όπου προέρχεσαι δηλαδή http://luben.tv/stream/114826

*
δεν εμφανίζεται αλλά έλεγε πέρυσι για τις αγάπες μας με την "Αργυρούλα" το φωκάκι, στις Μαούνες στο Μαλαγάρι, όλοι φωνάζαν "μακριά" κι εμείς είχαμε δεσμευτεί σε αιώνια φιλία κι αγκαλιές με το Αργυράκι, μόλις με έβλεπε, έπλεε στην ακτή και πηγαίναμε βόλτα αγκαλιαστά, αν μου την σκοτώσατε, θα σας φάω τα συκώτια,το υπόσχομαι, είμασταν πολύ φίλες εδώ και χρόνια, από όταν το σώσαμε ξέπνοο στις Ροδίτσες, με το μπιμπερόν, αν μου την σκοτώσατε, θα σας πνίξω στους καταρράκτες στο Ποτάμι και δεν θα με σώσει κανείς, κι ας τελειώσω στη φυλακή, εγκληματίες

διεστραμμένα μυαλά, τι σας έφταιξε ένα φωκάκι που έπλεε ανέμελο στις θάλασσες μας και το χαιρόμασταν? επειδή έτρωγε για να τραφεί το κακόμοιρο και δυο ψαράκια?


το φωκάκι μας, αρρωστημένοι που το σκοτώσατε, κανένας πρότερος έντιμος βίος ας μην  αναγνωριστεί-


28/5/
τελικά ήταν η Αργυρούλα

ιν μεμόριαμ, εμάς, γιατί δεν μας πείραξε ποτέ; τα πτερύγιά της γιατί δεν μας πλήγωσαν ποτέ; μόνο ήξεραν να χαϊδεύουν, καταλάβαινε το φωκάκι, στο καλό Αργυράκι




κολυμπώντας στο Κοκκάρ' και λέει η Στέλλα, τρεχάτε, η Αργυρούλα πρωταθλήτρια κόσμου στο κολύμπι,  για πότε βούτηξα τ' αμάξι και φτάσαμε με μιαν ανάσαν, ένα χωριό χειροκροτούσε με ζέση, πέσαμε μέσα, την πήραμε αγκαλιά και περάσαμε ώρες, από το νησί στην  ακτή και ήθελε κι άλλο την  βγάλαμε έξω πάλι ξέπνοη και ηρέμησε πια



ομόρφυνε τα τελευταία καλοκαίρια μας στο νησί, τώρα, πώς θα είναι φέτος κι εφεξής οι Μαούνες χωρίς την Αργυρούλα? ένα πλασματάκι, αγαπησιάρικο, σου επέστρεφε πολλαπλή την λίγη αγάπη που της χάριζες, όλη η Σάμος θρηνεί,
*ποτέ δεν θα συγχωρήσουμε εκείνον ή εκείνην που την μαγάρεψε, ήταν ένα πλασματάκι που μας έκανε καλλίτερους ανθρώπους, το αγαπάγαμε και μας αγάπαγε, είμαστε απαρηγόρητοι για την μικροσύνη κάποιων που θέλουν να τους  λένε δήθεν ανθρώπους οι υπάνθρωποι, δεν έχουμε λόγια,δεν υπήρξε πιο φιλικό στους ανθρώπους ζωάκι, πιο κοινωνικό, πιο δικό μας,κατάπινε τα μουστάκια της για να μην μας στενοχωρήσει...




Hadjidakis-Fleury Dadonaki: I love you - Σ' αγαπώ

Που πια δεν έχω τίποτε άλλο Μες στους τέσσερις τοίχους, το ταβάνι, το πάτωμα Να φωνάζω από σένα και να με χτυπά η φωνή μου Να μυρίζω από σέν...