8/4/17

καλωσορίζουμε την Αλεξάνδρεια


Μήτε σε απέκτησα, μήτε θα σε αποκτήσω
ποτέ, θαρρώ. Μερικά λόγια, ένα πλησίασμα
όπως στο μπαρ προχθές, και τίποτε άλλο.
Είναι, δεν λέγω, λύπη. Aλλά εμείς της Τέχνης
κάποτε μ’ έντασι του νου, και βέβαια μόνο
για λίγην ώρα, δημιουργούμεν ηδονήν
η οποία σχεδόν σαν υλική φαντάζει.
Έτσι στο μπαρ προχθές —βοηθώντας κιόλας
πολύ ο ευσπλαχνικός αλκολισμός—
είχα μισή ώρα τέλεια ερωτική.
Και το κατάλαβες με φαίνεται,
κ’ έμεινες κάτι περισσότερον επίτηδες.
Ήταν πολλή ανάγκη αυτό. Γιατί
μ’ όλην την φαντασία, και με το μάγο οινόπνευμα,
χρειάζονταν να βλέπω και τα χείλη σου,
χρειάζονταν να ’ναι το σώμα σου κοντά.
 


Κ.Καβάφης, Ποιήματα κρυμμένα, εκδ. ‘Ικαρος, 1993




Η Αλεξάνδρεια δεν είναι μόνον ο Αλεξανδρινός
φωτός δια χειρός, 2008
*όταν πρωτοπήγα στην Αλεξάνδρεια ήταν εις άγραν της  Ιουστίνης, επέστρεψα άλλες 5 φορές. 
Η Πέρσα πραγμάτωσε την  απόλυτη μείξη, καλοδιάβαστο, Πέρσα-




Hadjidakis-Fleury Dadonaki: I love you - Σ' αγαπώ

Που πια δεν έχω τίποτε άλλο Μες στους τέσσερις τοίχους, το ταβάνι, το πάτωμα Να φωνάζω από σένα και να με χτυπά η φωνή μου Να μυρίζω από σέν...