33η και τρίτη, ιστορίες

επειδή δεν πρόκειται μόνο για οικογενειακές ιστορίες αλλά σε κάποιο σημείο εμπλέκεται η Ιστορία:

Πήγαμε στην προτελευταία συγγενή μας, με σώας τας φρένας και πια διελευκάνθη: η Κλυτίτσα δεν ήταν το τελευταίο αλλά το πρότελευταίο τέκνο των Παπαδογιανναίων, τελευταίος ήταν ο Ηρακλής.http://kostaspapadogiannis.blogspot.gr/2017/04/blog-post.html
η Κλυτώ παντρεύτηκε στα 19 της με έναν εφοπλιστή στον Πειραιά, όντας αρκούντως διανοούμενη, μετέφραζε από τα Γαλλικά και βρέθηκαν κάποια δημοσιεύματα με το όνομά της σε επιφυλλίδες της εποχής, το 1933 δεν άντεξε τον συζυγικό βίο και αιτήθηκε διαζύγιο, το 1935 είχε ήδη γνωρίσει κι ερωτευθεί τον Χρήστο Χωμενίδη, στην αιθάλη της Ιστορίας το πότε ο τότε σύζυγός της εδέησε να την απελευθερώσει από τον ζυγό του συζυγικού βίου, πάντως, από το  1938 είναι ζευγάρι με τον Χρήστο Χωμενίδη-
 https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A7%CF%81%CE%AE%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%82_%CE%A7%CF%89%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%AF%CE%B4%CE%B7%CF%82_(%CE%95%CE%91%CE%9C)

τι γοητευτικές εποχές εκείνες, αν σήμερα ζούσαν και τους το λέγαμε θα μας έβριζαν, ενδεχομένως, διότι υπήρξαν πολύ δύσκολες, παρατηρούμε πως η μητέρα και οι μεγαλύτερες κόρες φορούν καπέλλο και όλα τα παιδιά, αγόρια και κορίτσια, κρατούν ψαθάκι- από την θεία Εύα (Ευανθία, λόγω της πρόωρα χαμένης αδερφής της προγιαγιάς Θεανώς) έχω ένα επιπλάκι και την πρώτη μου προσωπική τηλεόραση Urania- η θεία Εύα είχε ένα υγιές και ηχηρότατο γέλιο, η προσωποποίηση της χαράς της ζωής...



*είναι τέλος της δεκαετίας του 2000, καλοκαίρι, βγαίνω από τη θάλασσα και βλέπω τουλάχιστον 10 μην. "απάντησέ μου τώρα, ο Χρήστος, "Κλυτώ είναι Κλυταιμνήστρα?", περιμένει ο  παπάς!!!!" , ναι, είναι Κλυταιμνήστρα, μετά κοντά 3 χρόνια διαβάζω το βιβλίο του Χρήστου για τη μάνα του "Νίκη", δεν παρήλθον οι χρόνοι εκείνοι-

**επειδή η εποχή είναι της εικονικής δήθεν πραγματικότητος κι επειδή έχω θητεύσει σε εποχές όπου οι πηγές υπήρξαν διασταυρωμένες ως κεραίας, επειδή δεν νομίζω να πεθάνω ως μη επιστήμων,  τα ανωτέρω υπόκεινται στην απόλυτη κρίση επανελέγχου των πηγών (εκτός από την  στιγμή της βάπτισης της νεαράς σήμερα, Νίκης-Κλυτώς), η επιστήμη  είναι επιστήμη ασχέτως του ότι η γράφουσα επαφίεται "στην καλωσύνη των άλλων".

***μεγάλωσα με τον μύθο της Κλυτίτσας, νομίζω, όλοι στην οικογένεια κάτι έχουν από τον μύθο της Κλυτίτσας, τα τελευταία τριάντα χρόνια διατηρείται η ίδια εικόνα, ίσως για την εμφανισιακή ομοιότητα με την Αλφονσίνα Στόρνι, ψηλή, φιγούρα λεπτή κι εντυπωσιακή, ξανθή και λίγο "φευγάτη" λες και ήθελε να φύγει, σαν...



****το όνομα Κλυτώ γράφεται έτσι, σε κάποιες παλαιές επιστολές που σώθηκαν, δεν θυμάμαι ακριβώς ποιών, ίσως του παππού του Κώστα, μεγαλύτερου αδερφού της? δεν θυμάμαι επακριβώς πώς, την Κλυτίτσα γράφαν και Κλειτώ, κρατάμε την σωστή εγγραφή, Κλυτώ****
-τέλος, εκ παραδρομής απεκάλεσα Άγγελο τον Αλέξανδρο Χωμενίδη, πατέρα του σήμερα συγγραφέα Χρήστου Χωμενίδη, ζητώ συγγνώμην-