στο πατρικό του πατέρα μου, η γιαγιά είχε μία εικόνα φτιαγμένη στο Αγι' Όρος μέσα του 19ου αι, πολύ μεγάλη, σε κορνίζα πελώρια, απλή, από λιτό πεντελικό μάρμαρο, νομίζω είναι τώρα στο διαμέρισμα του αδερφού στ' Ανάπλι, ασήκωτη, δυτικότροπης τεχνοτροπίας. Τον άντρα της λέγανε Γιώργη.
Για χρόνια, έχοντας οικειοποιηθεί την κρεβατοκάμαρη, ύπνος υπό την σκέπη του.
τέλος δεκαετίας του ΄50, '57 ή '58? από αριστερά, η θεία Ζωρζέττα (βαπτισμένη Γεωργία), ο παππούς ο Κώστας, η αδερφή του θεία Μαίρη, η θεία Όλυ (ομογενής εκ Βραζιλίας, σύντροφος του παππού τότε, πέθανε νωρίς) ο αδερφός, ως σήμερα προστατευτικός, και, το σπόρι, με στραβωμένα πάντα πόδια. Κάθε τ' αγιού, η μητέρα μας έκανε γιαουρτόπιτα ή άλλο κέικ, με σοκολάτα, προτίμηση του μικρού της γιού. Την ίδια αυτή μέρα είχε γενέθλια ο παππούς ο Κώστας. Καμιά φορά ήταν σπίτι, στην μικρή μας πόλη, κείνη τη μέρα, φέρναν τότε κρασί από το μπακάλικο (οι δικοί μας δεν πίναν αλκοόλ, μία μπύρα τον χρόνο, ίσως), αν ήταν σ' εμάς, η μάνα έφτιαχνε και τούρτα για τον πατέρα της, με σοκολάτα, λίγες μέρες μετά, για το σπόρι, η τούρτα ήταν πάντα άσπρη.
*για τη Ζωρζέττα και τον Γιώργο*
**του ομοίως εορτάζοντος φίλου Γιώργη Χ.Θεοχάρη, από την συλλογή Πτωχόν Μετάλλευμα, εκδ. λογοτεχνικού περιοδικού Εμβόλιμον, 1990
ΒΕΒΑΙΟΣ ΛΟΓΟΣ
Εμείς λοιπόν οι ποιητές
θ΄ αντέξουμε
στην ορθογώνια λογική της κριτικής σας
τεχνοκράτες.
Με την υπομονή της υποτείνουσας.
Αντιπαραθέτοντας
το ακραίο τάνυσμα των αισθημάτων μας
στην ορθή γωνία της ηρεμίας σας.
Στην υπερβατική μας υποτείνουσα
-να ξέρετε-
κρατιέται η λογική σας ισορροπία.
Αν σπάσουμε
θα γκρεμοτσακιστείτε.
θ΄ αντέξουμε
στην ορθογώνια λογική της κριτικής σας
τεχνοκράτες.
Με την υπομονή της υποτείνουσας.
Αντιπαραθέτοντας
το ακραίο τάνυσμα των αισθημάτων μας
στην ορθή γωνία της ηρεμίας σας.
Στην υπερβατική μας υποτείνουσα
-να ξέρετε-
κρατιέται η λογική σας ισορροπία.
Αν σπάσουμε
θα γκρεμοτσακιστείτε.
