στήθηκε το πανηγύρι...

α, ρε Μιχάλη (Μήτρα) τι μας έκανες: δίνουνε ποτό σε πρώην αλκοολικό?
ιδού τα αποτελέσματα της καλοπροαίρετης πρότασής σου. Εφαρμογή σε λαό πληθωρικό, και πάλι φέτος εορταί και εκδηλώσεις στο σωρό, και του χρόνου και καλή Σαρακοστή!!!

την παγκόσμια μέρα της ποίησης
θα διαβάζω τα ψιλά γράμματα
πίσω από τις ετικέτες
φαρμάκων και τροφίμων

την παγκόσμια μέρα της ποίησης
θα διαβάζω τα πρόσωπα
ανθρώπων που δεν έχουν διαβάσει
ποτέ στη ζωή τους ποίηση

την παγκόσμια μέρα της ποίησης
θα διαβάζω το ριζικό
στην ανοικτή σας παλάμη
έναντι ενός ευτελούς αντιτίμου

την παγκόσμια μέρα της ποίησης
θα διαβάζω αναγγελίες θανάτου
όλων αυτών που η ζωή τους
έμοιαζε με ποίημα

-Βάσσος Γεώργας-

από

ο έξοχος κύριος Μιχάλης, από το: Κατά Σαδδουκαίων, Η διαθήκη μου, 1953

σ' αυτή την έρμη χώρα τού αλλού, κουρασμένος πληθυσμός, γονατισμένη κοινωνία, κάποιοι,στους φαντασιακούς τους γαλαξίες, δήθεν, ακόμα αυτοχαϊδεύονται με, λέει, ποιητικά εργαλεία, πού είσουν ρε ποίηση που έλεγες πως θα γινόμασταν άλλοι, για αμέτε μου λιγάκι γιατί μου κρύβετε τον ήλιο του Διογένη του κουμπηστή



 θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία της σκέψης, και ενέργειες, και δράση, και δρόμο, όχι ποιείν ποιηματίδια εκ του ασφαλούς, με ιδιωτεύοντα συμβόλαια που "βολεύουν εαυτούς", στους δρόμους να αναμετρηθούμε, αν όχι, για αμέτε μου λιγάκι διότι στο κάτω να αναμετρηθούμε, όχι από κάμαρες κλειστές, και "αλληλοχαϊδέματα" ημών  και αλλήλων σε "καφενέδες",διαδικτυακούς,  εκεί μας θέλω-

*κάποτε διατηρούσα λογαριασμό στα καφενεία, μου είχε αρέσει πάρα πολύ αυτό και, έχοντας μόνο σελίδα -δύσκολο να πεισθεί κανείς να  κάνει ένα βήμα παραπάνω από το τάιμ λάιν, το 2014 είχα βάλει αυτό της φίλης μου της Κατίνας Βλάχου, Κερκύρας ορμωμένης:

-Mέρα που ΄ναι σήμερα...


Απόλυτη κυρία

Απόχτησε κι η ποίηση φουστάνια
Έτσι της όρισαν οι ανθολογίες
Ένα καλό για γάμους και κηδείες
ένα για καθημερινό κι ένα όταν γράφει
Το savoir faire στα λόγια σαλόνια
και στις καλές παρέες η ετικέτα
θέλουν την ποίηση κοκέτα
ακόμα κι όταν πάει για ψώνια
Οφείλει να πρωτοτυπεί
να μεταμφιέζεται
να μην πλατειάζει
συχνά να ομφαλοσκοπεί και να γκρινιάζει
Δεν πρέπει ν’ αστειεύεται και να γελάει
κι ούτε με τον καθένα να μιλάει
Μπορεί να ερωτοτροπεί με τη δημοσιότητα
χωρίς να δείχνει πόσο επιθυμεί τη διασημότητα
Eκείνη ωστόσο αν είναι αληθινή
είναι συνήθως ταπεινή
και προτιμάει να κυκλοφορεί γυμνή
Σ’ ένα φύλλο χαρτί τυλίγεται
κοπιάζει
ιδρώνει 
και αμείβεται
με μία λέξη απρόσμενα ικανή
με μία άνω τελεία σαστισμένη
με μία στροφή αμήχανα σεμνή 
και κάποτε εμπνευσμένη
Και επιμένει
γράφοντας όσα ο νους δεν διανοείται
όταν η αλήθεια της την συνεπαίρνει
ανυπεράσπιστη και μεθυσμένη
εις πείσμα των καιρών
να παραμένει 
του εαυτού της απόλυτη κυρία

"Ατάκτως Ειρημένα", εκδ. Λοράνδου, 2012- ©Κατίνα Βλάχου

όπως σοφά σημείωσε στο ίδιο καφενείο η φίλη μου η Ερούλα (Ρίτσου): "να ανακηρύξουμε ως μέρα πεζογραφίας την 4η Αυγούστου"? συμβαίνει να έχει γενέθλια τότε η Ερούλα, καλά δεν τα είπε? μπρε αμέτε με τις παγκόσμιες μέρες και τους worldwide ποιητάδες-
-τα γραφτά καμμία χρεία εορτασμών άπαξ του έτους, όπως και πολλά άλλα, σαν το μισό του ουρανού, αίφνης. Όλως ιδιαιτέρως, σ' αυτή τη χώρα που υποφέρει από βασικότερα πράγματα, ζωτικότερης σημασίας,  ίσως?. Αφού καλά γνωρίζουμε πως αναγνωστικό κοινό, έτσι δεν το λένε κομψά, σχεδόν δεν υπάρχει, δέκα χιλιάδες το πολύ σε πληθυσμό 11 εκατομμυρίων? Και η ομφαλοσκόπηση καλά κρατεί. Να μας χαιρόμεθα-