14/2/17

y te vas..

Αυτό θυμάμαι να το έχω ξαναμεταφράσει και δημοσιεύσει, δεν το βρίσκω, δεν πειράζει, υπάρχει χρόνος, ποιος χρόνος? όπως λέει και η Λισπέκτορ: "γράφω, γιατί δεν έχω τι άλλο να κάνω μέχρι να πεθάνω" είναι από το τελευταίο με το χεράκι της έργο, "Η Ώρα της Σταρ" ( στα Ελληνικά μόλις κυκλοφόρησε με τίτλο η Ώρα του αστεριού).
Εννοείται πώς ποσώς προτίθεμαι να πεθάνω, δεν έφυγα αδίκως από μισθωτή σκλάβα.
έχω πάντα αυτή  την εικόνα, κάποιος να μπαίνει σε θάλασσα ήμερη, να βυθίζεται και ψάχνοντας βυθούς να απλώνει το χέρι σε κοράλλια και να βάφεται μαύρος, στην ανάδυση, μια κρύα λευκή άμμος κι ο ορίζοντας να κόβει στα δύο το σύμπαν σε δύο κοραλλί (έχω χτίσει ένα σπίτι με τοίχους ροδακινί, είναι ακόμη  καθαροί)-





 
Por la blanda arena 
απ την πατημένη άμμο
que lame el mar 
που γλύφει η θάλασσα
su pequeña huella 
το μικρό της ίχνος
no vuelve más 
δεν γυρίζει πια
un sendero solo 
μονοπάτι ορφανό
de pena y silencio llegó 
καημού και σιωπής έφθασε
hasta el agua profunda 
μέχρι το βάθος του νερού
un sendero solo 
μονοπάτι ορφανό
de penas mudas llegó 
καημών σιωπηλών έφθασε
hasta la espuma. 
μέχρι τον αφρό.
Sabe dios qué angustia 
te acompañó 
Ποιος να ξέρει
τι αγωνία ήταν σιμά σου
qué dolores viejos 
calló tu voz
ποιούς παλιούς καημούς
φωνή-σιγή
para recostarte 
arrullada en el canto 
να σε ξαπλώσουν
ρημαγμένη στο άσμα

de las caracolas marinas 
των κοχυλιών
la canción que canta 
en el fondo oscuro del mar 
la caracola. 
το τραγούδι που άδει
στο βαθύσκιωτο της θάλασσας
το κοχύλι.
Te vas alfonsina 
con tu soledad 
Φεύγεις, Αλφονσίνα
με τη μοναξιά σου
¿qué poemas nuevos 
fuíste a buscar? 
Ποια νέα ποιήματα πήγες να βρεις?
una voz antigüa 
de viento y de sal 
αρχαϊκή φωνή
απ’ άνεμο κι αλάτι
te requiebra el alma 
σου χαϊδεύει την ψυχή
y la está llevando 
και την παίρνει μαζί της
y te vas hacia allá 
και πορεύεσαι κατά κει
como en sueños dormida, 
ωραία κοιμωμένη στα όνειρα
alfonsina vestida de mar. 
Αλφονσίνα, ντυμένη τη θάλασσα
Cinco sirenitas 
te llevarán 
Πέντε μικρές σειρήνες θα σε πάρουν μαζί τους
por caminos de algas 
y de coral 
μέσα από φύκια και κοραλλάκια
y fosforescentes 
caballos marinos harán 
una ronda a tu lado 
και φωσφορίζοντα άτια θαλασσινά
θα φτιάξουν περίπολο για σέναν
y los habitantes 
del agua van a jugar 
pronto a tu lado. 
κι οι εγκαταβιούντες του νερού θα παιχνιδίσουν
σιμά σου.
Bájame la lámpara 
un poco más 
Χαμήλωσε τη λάμπα λίγο ακόμη
déjame que duerma 
nodriza, en paz 
άσε με μητέρα να κοιμηθώ
σαν μωρό που θηλάζεις
σαν μωρό από τροφό
y si llama él 
no le digas nunca que estoy 
κι αν μήνυμα στείλει κείνος που αγαπώ
μην του πεις ποτέ πως είμαι εδώ
di que me he ido. 
πες πως δεν είμαι
Te vas alfonsina 
con tu soledad 
Φεύγεις Αλφονσίνα με τη μοναξιά σου
¿qué poemas nuevos 
fueste a buscar? 
ποια ποιήματα νέα πήγες να βρεις
una voz antigüa 
de viento y de sal 
te requiebra el alma 
y la está llevando 
y te vas hacia allá 
como en sueños dormida, 
αρχαϊκή φωνή
απ’ άνεμο κι αλάτι
σου χαϊδεύει την ψυχή
y la está llevando 
και την παίρνει μαζί της
και πορεύεσαι κατά κει
ωραία κοιμωμένη στα όνειρα
y te vas hacia allá
alfonsina vestida de mar
και πορεύεσαι κατά κει
Αλφονσίνα, ντυμένη τη θάλασσα.



©ΑΡ

Η Αλφονσίνα Στόρνι απηύθυνε αυτό στον ιδανικό της εραστή πριν να πάει να πνιγεί στη θάλασσα στην Αργεντινή

εμείς ζούμε σε άλλη χώρα και εραστές πάνε δεκάδες χρόνια που κάηκε το αρχείο τους, τώρα, σε αρχόμενα γηρατειά οι έγνοιες άλλες-

διότι όπως είπε κάποιος (ίσως του λόου μου?); οι έρωτες δεν θα είναι πια έρωτες, όλα στον χρόνο τους, αλλιώς, και τη μούμια του Τουταγχαμών βρήκανε, πεθαίνουμε την κάθε μέρα αλλά οι άνθρωποι δεν βρεθήκαν κάτω από τον Τουταγχαμώνα, ενδιαμέσως, μας στείλαν στον Παράδεισο του Δάντη, απλοεσπεραντιστί: αργήσατε καμπόσο, αγαπητοί




λ

Hadjidakis-Fleury Dadonaki: I love you - Σ' αγαπώ

Που πια δεν έχω τίποτε άλλο Μες στους τέσσερις τοίχους, το ταβάνι, το πάτωμα Να φωνάζω από σένα και να με χτυπά η φωνή μου Να μυρίζω από σέν...