το αντίο από την παλιά φίλη, δημοσιογράφο Ρένα Θεολογίδου
-για να λες, να, σε κείνες τις φωτός, στο Άλσος Παγκρατίου, στη Βουλιαγμένη, να, μας βλέπεις;
"Ο Λουκιανός και το Ελεύθερο Θέατρο υπήρξαν οι βιογράφοι της μεταπολεμικής Ελλάδας. Ο Λουκιανός πήρε από τον επικεφαλής των διαδηλώσεων το χωνί και τόβαλε στο ραδιόφωνο της δεκαετίας του 50 . Γύρισε το βόλιουμ δεξιά και ξανακούσαμε το σπήκερ των παρελάσεων ,τα τραγούδια του Χαιρόπουλου, και τα εις υγείαν των οικογενειακών συγκεντρώσεων. Ολα αυτά άρχισε να τα λέει από τα τέλη της χούντας, ως τα τέλη του 80.Εκεί περίπου σταμάτησε γιατί ,φαίνεται, είδε το φινάλε του έργου.Και το έργο δεν είχε χάπι εντ. Ηταν από τους μεγάλους φταίχτες. Ηταν αυτός που μας κάνει σήμερα να λέμε «Που είσαι μεταπολίτευση πούδειχνες πως θα γινόσουν άλλη».Καθώς θα παίζει η ΕΡΤ τη συναυλία του Λυκαβηττού μην κοροιδεύετε τον εαυτό σας.Δεν κλαίμε σήμερα το Λουκιανό. Πίσω από το φέρετρο του κλαίμε τα καλύτερα μας χρόνια ".
http://www.tanea.gr/news/nsin/article/4645795/?iid=2
με το θρυλικό τζιπάκι του Πάνου
Ριβιέρα, Εξάρχεια, 1968
