16/2/17

έχουμε τόσο ταξιδέψει που κουράζει πια, γειά σου, μαμά

-ελένη βακαλό, νεφέλη 1995-

Το άλλο του πράγματος (1954-1994)

ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟ ΛΥΡΙΣΜΟ

Το δάσος
Φυτική αγωγή
Ημερολόγιο της ηλικίας
Περιγραφή του σώματος
Η έννοια των τυφλών
Ο τρόπος που κινδυνεύουμε
ΤΑ ΚΟΙΝΑ
Γενεαλογία
Του κόσμου {...}

η μάνα μου ήταν βουνίσια (έγραψε: "τσοπάνα είμουν στην ψυχή και στο κορμί βουνήσια", γεννήθηκε σε πόλη θαλασσινή, έζησε σε πόλη θαλασσινή)-



Ένα δρεπάνι για λουλούδια



Κρυφά κατώγια, σκοτεινά.
Τοίχοι ντυμένοι ψυχεδελικές ταπετσαρίες.
Σκόρπια κορμιά στο πάτωμα oνειρεύονται.
Πιο μακρυά από την ψεύτικη ζωή.
Πιο κοντά στον αληθινό θάνατο,
με τ' όνειρο των είκοσί τους χρόνων.
Έμποροι στεγνοί στεριώνουν με τ' όνειρό τους.
Βίλες και κότερα, η ζωή, τα κορμιά
και τ' όνειρό τους.
Στα ψηλά γράμματα των εφημερίδων
κάθε κουρέλι που θάβεται
και πουθενά τα δάκρυα των γονιών τους.
Πρωτοσέλιδο κάθε βαπόρι που βαφτίζεται
με σαμπάνια και με τ' όνειρό τους.
Κάπου σε ψηλοτάβανες αίθουσες
μυαλά σπουδαία και περισπούδαστα
αγωνίζονταν τάχα για τη νιότη
ορίζοντας και Έτος του Παιδιού.
Ε ! Εσείς εκεί ψηλά ! Βρείτε επιτέλους
τον τρόπο και τη δύναμη να το κομματιάσετε.
Για το σαρκοβόρο δρεπάνι λέω, που θερίζει λουλούδια !


Τερέζα Ρούβαλη
24-7-81
    

αν του χρόνου ζω που θα έκλεινες τα 100, να θυμηθώ να ευχηθώ
*α, ξέχασα να σου πω, εκείνη την ωραία καρφίτσα με τις γαλάζιες τυρκουάζ πετρούλες που μου είπαν να βγάλω στην ταφή την πήραν μαζί τους οι Ρουμάνοι που μας κλέψαν, βλέπεις, η φύτρα εκδικείται, Ρουμάνα στην ψυχή*
**για χρόνια έβρισκα σημείωμα από την Αστυνομία "σας παρακαλούμε να περάσετε για υπόθεσή σας", σκιαγμένη πάντα, Χούντα περάσαμε, οι αστυνομικοί δεν γίναν ποτέ φίλοι. Μήπως και εμφανισθεί κείνο το βαρύ παντατίφ από πράσινη πέτρα ανάγλυφη,δεμένη σε παληωμένο χρυσό  4 αιώνων παλιό ή ο μακρόστενος πράσινος νεφρίτης από το Κογκό δεμένος σαν με παληωμένο χρυσό.**
-όταν πήγα να σου φορέσω την καρφίτσα στο πέτο τρόμαξα από ένα βαθύ βαθούλωμα στον κρόταφο, κατάλαβα, από τον τρυπημένο εγκέφαλο ήταν, ακόμα φοβάμαι, έχω κι εγώ ένα τώρα, είμαστε τυρκουάζ ασορτί-.

Hadjidakis-Fleury Dadonaki: I love you - Σ' αγαπώ

Που πια δεν έχω τίποτε άλλο Μες στους τέσσερις τοίχους, το ταβάνι, το πάτωμα Να φωνάζω από σένα και να με χτυπά η φωνή μου Να μυρίζω από σέν...