\Επιστροφές./-
Ευσύνοπτα
επιστρέφουν
ο προτάσεις αναμνήσεων
σε δυσνόητο περίβλημα
επαρκώς
σφιχτοτυλιγμένο
γύρω
από ακρωτηριασμένους
αρμούς
Ευνόητα
επιστρέφουν
καταπτοημένες οι ιδέες
από δύστροπες ατραπούς
του νού
του νού
πονεμένα τα μάτια απ’ τον ήλιο
\εξάντληση του πουθενά/.
Ευάλωτα
αναπτύσσονται
οι ιδέες των προτάσεων
μετά το τόσο άλγος.
Και τα χέρια, ακρωτηριασμένα κι αυτά\
Γιαυτό μου λέω:
-άσ' το
καλλίτερα…../-
Aug.2012
Η μεγάλη
γιορτή
Ωραία που
τσαλακώνονται
οι
λαμαρίνες
στα κρανία
~~~~~
Ωραία που λιώνουν
τα κρανία
σε
λαμαρίνες σιδερωμένες
~~~~~
Όμορφα
νεκρανασαίνουν
τα μάτια
στο
στραπάτσο
όλων των
λαμαρινών.
Αναθάλλουν
τα
λουλουδάκια
που σου
άρεσαν
Δεν φεύγει
το αίμα
δεν φτάνει
το αίμα.
Τι να
φταίνε
φτενές
οι ανάσες
πάλι?
~~~~~~
Γιατί τα
γιατί
πώς δεν
διορθώθηκαν
τα διότι
Ποτέ δεν μου άρεσε
το μπλε
ελεκτρίκ.
~~~~~
‘Όταν
ξαναπάμε
στο Κιλιμάντζαρο
να τους πω
ότι
κάνουμε τη ζήση μας
αφή\
ότι
κάνουμε τα μίση μας
ακοή
μήπως και
χτυπήσει κόκκινα
η Σαχάρα
των εμπειριών
μήπως και
αστράψει
άσφαλτα
ένα και
μόνο μυαλό
-κοινό-
ένα και
μόνο κρανίο/
ασημένιο
στα
φεγγάρια του Γενάρη
αχνά
κιτρινωπό
σε ακάτους
ασφαλώς
πλέουσες
Εν σιγή
φέγγοντας
πυροφάνια
που δεν
λένε
να σβήσουν.
Τάλας
και
Θεός /ποιος?
Επιπλέουσα
ανυπαρξία.
Θυμήσου
ν’
αναδυθείς
στο
μακροβούτι
να με
τραβήξεις
από
όσο μαλλί
απέμεινε
αι γενεαί
πάσαι
είδον
την νεκρανάστασή μας
Θυμήσου.-
31 Μαΐου 2013
για τα στιχάκια: © ΑΡ
-δημοσιευμένα και εν εκτυπώσει-
ΑΜΑΛΙΑ ΡΟΥΒΑΛΗ
Ωραία που τσαλακώνονται
AMAROUV.BLOGSPOT.COM
we will always have Kilimantzaro
the third and
very last chance
"Βαδίζαμε χωρίς να ψάχνει ο ένας τον άλλον, αλλά γνωρίζοντας ότι βαδίζαμε για να συναντηθούμε"
1963- 2013. 50 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ
ΤΟΥ "ΚΟΥΤΣΟΥ" -ΤΟΥ ΧΟΥΛΙΟ ΚΟΡΤΑΣΑΡ - RAYUELA-
“Andábamos sin buscarnos, pero sabiendo que andábamos
para encontrarnos”
― Julio Cortázar, Rayuela
― Julio Cortázar, Rayuela
