17 χρόνια

Είμαι 17 χρονώ

στα μάτια σου

και 40 και 50 και 60.

Είμαι εσύ

στα μάτια σου,

με τα μακριά, σκουρομελάχροινα μέλη,

αψεγάδιαστα στη γύμνια τους

νευρώδη στην αφή.

Με τα φιλιά της σαμπάνιας

πιωμένα

απ´τις φλόγες που τριζοβολούν

 και πνίγουνε τις νότες

στις ανάσες μας

ανάμεσα στο εσένα

και το εμένα.

Είμαι 17 χρονώ

στην υγειά μας π

με το πρόσωπο

χωμένο στο πρόσωπο της νύχτας.

Ήμουν 17 χρονώ

όταν οι χιονένιες νιφάδες

σκεπάζαν  τη χλόη του κήπου κι έλεγες:

«θα χτιστώ στο τζάκι

να μ’ έχεις για πάντα».

Ήμουν 17 χρονώ

σαν γέλαγες πάνω μου

και μ’ έστηνες ολόκληρη

στο άγαλμά σου.

Μια νύχτα,

το τζάκι τινάχτηκε στον αέρα.

Μετακόμισα σε άλλα μάτια.

  Ιαν. 2011
*πού να το φαντασθεί κανείς  πως θα διήγε 'όντως 6η δεκαετία με το μυαλό στο πίσω*

ΦΩΤΑ

Υπάρχει ένα φως

Που τυλίγει το σκοτάδι.

    Πύρινες γλώσσες.

Το πρόσωπό σου στοχαστικό κι αφημένο

στηρίζει την πόρτα.

Φέρνεις μια σπίθα

ανολοκλήρωτης αμφισβήτησης.

Λαμπαδιάσαμε.

Ev, Holland, 1979

© AR ‘Επεα πτερόεντα?  2009, λάλον ύδωρ Gutenberg