Η θάλασσα, η δική μου θάλασσα, ήταν γκρίζα κι ανταριασμένη στον Πειραιά,
γεννήθηκα σε μια κλινική του Πειραιά, εκεί, όπου η μητέρα μου, ως λίγα τότε χρόνια πριν, δούλευε ως γιατρός.
Υπάρχει κι ένα χαριτωμένο οικογενειακό ανέκδοτο: πηγαίνοντας στην κλινική, η μητέρα μας σταμάτησε το ταξί σε ένα περίπτερο για να πάρει μία πελώρια σοκολάτα ΙΟΝ για τον μικρό μου τότε αδερφό, του είπαν την άλλη μέρα που τον φέραν εκειπέρα πως την έφερε η αδερφή του από τον ουρανό.
Είμουν 17, χωμένη τότε στους Προσανατολισμούς του Ελύτη.
Στο τέλος του χρόνου, ο τότε μετέφηβος αδερφός μου μου χάρισε τα ποιήματα του Νερούδα, φρέσκα, με μόλις Νόμπελ ληφθέν:
" σελ 108: από την ενότητα: _Για να μ' ακούς_:
Για να μ΄ακούς/τα λόγια μου λιγνεύουν μερικές φορές/σαν τ' αχνάρια των γλάρων στ' ακρογιάλια/ (...)".
-Pablo Neruda/Ποιήματα/Μετφ. από το Ισπανικό πρωτότυπο: ΑΝΝΑΣ ΒΑΛΒΗ & CLOÉ VARELA DOCAMPO -εκδ. ΤΟΛΙΔΗΣ, Δεκ.1971
ΥΓ. Ποτέ μου δεν συμπάθησα τον λυρισμό ούτε του Νερούδα, ούτε κανενός αλλουνού, ούτε καν τότε που τον πρωτοδιάβασα από το βιβλίο που μου χάρισε ο αδερφός μου. Μπορεί να είναι μεγάλος ποιητής (είναι, φυσικά) αλλά διαβάζουμε με την ψυχοσύνθεση που διαθέτουμε, συμβαίνει η δική μου να μην είναι "γλυκερά" λυρική.
το βιβλίο είναι σαν τα παλιά, υπέροχο, με μαλακό εξώφυλλο και καταπληκτικά εσώφυλλα σε chamois κρεμ σκούρο, σαν βελούδο το όλον στην αφή, ως σήμερα.
εφτά φορές το εφτά/ Γυρίζοντας πίσω
Γυρίζοντας πίσω
στο τώρα
με μια τούρτα
ολόλευκη
κι ανοιξιάτικη
φρουτώδη και θαλερή
always handmade by Teresa
Ο καϋμός του Νερούδα
να μου εύχεται
«ολόδροσα γενέθλια»
σε τρεις τυπωμένες σαν τηλεγράφημα λωρίδες
απ’ τον στρατιώτη στα σύνορα αδερφό μου.
Το μαχαίρι του Christofle
ευγενικά ακουμπισμένο
πάνω στο πάλλευκο τραπεζομάντηλο
συντροφεύει τα ζεστά χαμόγελα
δυο διαφορετικής υφής γονιών,
κι εγώ να μην ξέρω
πού να με εντάξω:
είμουν 17
ολόδροσα χρόνια
και δεν το ήξερα.
Σήμερα, που με πλακώνουν άλλα πολλά,
ξέρω:
Του χρόνου,
μπορεί να γιορτάζει γενέθλια
η τέφρα μου.
Γιαυτό, ευχαριστώ.
Μάιος
2011
το τραγούδι, είναι των αρραβώνων των γεννητόρων (μέχρι αρραβώνες έκαναν ως καλοί αστοί, έστω και μέσα στην Κατοχή της δεκαετίας του '40)
-οι εικόνες είναι μισές από το Μοντεβιδέο και μισές από το Μπουένος Άιρες της δεκαετίας του '40-
-οι εικόνες είναι μισές από το Μοντεβιδέο και μισές από το Μπουένος Άιρες της δεκαετίας του '40-
