Βολτάροντας σε στέππες
του πέρα νου
πάντα η έλξη
εκείνης της ερήμου
ενός παρ’ ολίγον πνιγμού.
αταβίζοντας
αβύσσους
αυτού του μόνου
γκρεμού.-
Φέγγος
Τις νύχτες της
αστροφεγγιάς
η κακοποιημένη σιγή
δεν τολμάει να
διαμαρτυρηθεί
Λέει μέσα της:
θαρθούν άλλοι θορυβούντες
θαρθούν άλλοι θορυβούντες
εν κορυβαντία
Μπορεί και
περιπλανώμενοι νεκροί
σε γήλοφους
ή
σε κοιλάδες
βαθύεσσες.
Κάτι θαλάσσιους
παφλασμούς
εισέπραξε
δεν είχε να γυρίσει
ρέστα.
Πάλι θα χρωστάει
στο σύμπαν.-
Σεπτ. 2012
©ΑΡ