ε, ναι, θυμόμαστε ακόμη:
Η μαμά στο ιατρείο της, δεκαετία του '60.
16 Φλεβάρη 1985 ένα Σάββατο ήταν, σαν σήμερα δηλαδή, ως τις 10 παρά το πρωί, τότε, της άφησα το χέρι πια, ήταν αλλού.
-Η Ζωρζέττα (η μικρή της αδερφή) μπήκε στο δωμάτιο και μου είπε: "τελείωσε πια, αυτό ήταν" -Δεν καταλάβαινα τι θα πει "αυτό είναι, τελείωσε" Σκέφτηκα: αυτό το να νιώθεις κρύο θα πει ότι έχεις πεθάνει? Ηταν ο τρίτος θάνατος με τον οποίο ερχόμουν σε επαφή, στα 5 μου, με του κυρίου Μιχαλάκη Λάμπρου με τα κατάλευκα μαλλιά, γείτονά μας στο Ναύπλιο, τον κατέβαζαν με ανοιχτό φέρετρο στα σκαλιά μας, με του πατέρα μου, 8 μήνες πριν, μου φάνηκαν τόσο όμορφα τα γαλάζια του μάτια -σαν Κιρκάσιου πολεμιστή,-που δεν μου πήγε καρδιά να τα σφαλίσω, το έκαμα, όμως. Πάλι είχε παγώσει, δεν το καταλάβαινα...
Τον θάνατο, σαν παγώνει το σώμα, εσύ ο ζωντανός, δεν τον καταλαβαίνεις, αυτά όλα τα εξηγεί εναργώς ο Ζαν Ζιγκλέρ στην κλασική του "Κοινωνιολογία του Θανάτου" -Les vivants et la mort-
ed. Seuil, 1973.
όλον εκείνο τον Φλεβάρη στις ατέλειωτες ώρες αναμονών, στο σαλονάκι του δωματίου ακουγόταν αυτό στο ουώκμαν :
Κάποια στιγμή ενάργειας λέει η μάνα μου: τι ακούς? λέω ένα ποπ-ροκ, της έβαλα να ακούσει και λέει: σκέτη ροκ είναι, όχι ποπ, εξάλλου, εμάς δεν μας αρέσουν τα γλυκανάλατα της ποπ, μόνο η ροκ.
Η μάνα μου......
ς
έγραφε κιόλας:
H εφηβεία
μου
Τα χρόνια που τρέχουν ξοπίσω μου
πώς με τρομάζουν !
Είναι στ' αλήθεια φυσικό
αφού κρατώ δικά μου
μόνο είκοσι απ' αυτά.
Εγώ γεννήθηκα προχτές
κι ακολουθώ την εφηβεία μου
μ' εμπιστοσύνη.
Με ποιο κακόγουστο αστείο η ζωή
μου φόρτωσε τα άλλα
χωρίς να με ρωτήσει ;
Γυρνώ και βλέπω να μ' ακολουθούν
άτια αφρισμένα
και θάλασσες με κύματα γιγάντια.
Ποτάμια ορμητικά, ατίθασα.
Πίνακες τόσο φοβεροί που κάνουν
την πιο παράξενη θαρρείς
έκθεση ζωγραφικής
φανταστικού ζωγράφου
κρυμμένη πισ' απ' τη γκρίζα πάχνη
της αμφισβήτησης.
Ακολουθούν ξοπίσω μου
και με τρομάζουν.
Είναι πολύ φυσικό, αφού εγώ
κρατώ πάντα μόνο
τα είκοσί μου χρόνια.
Εγώ γεννήθηκα προχτές
κι ακολουθώ την εφηβεία μου
μ' εμπιστοσύνη. .. 4-10-78
In memoriam, η μάνα μου, έφηβη πέθανε....31 χρόνια πια
