κάποιος γιορτάζει σήμερα, χρόνια πολλά
Αλεχάντρα Πισαρνίκ:
Γιορτάσι
στο κενό
Από τη
συλλογή «Οι χαμένες περιπέτειες», 1958
Σαν ο
άπτερος άνεμος κλεισμένος στα μάτια μου
είναι το
κάλεσμα του θανάτου.
Πού είν΄ο
άγγελος,
πού είν΄ ο
λόγος του.
Ω! για να
τρυπήσει με κρασί την απαλή ανάγκη της ύπαρξης.
Απεριχώρητα
έχεις
φωνή;
πιο δυνατά,
η
ακοή υποχωρεί
/η ηλικία βλέπεις…\
κρυπτονόηση/
σε σπασμένους αρμούς,
ακόμη περιμένουμε
τις γάζες/
να μην έρθετε
χωρίς
νάρθηκες,
τα σωληνάκια πάντα θα
καραδοκούν
ζωή σε λόγου τους.
Οι διάττοντες
υποχωρούν
στο φτενότερο
σημείο της νόησης
Τα αντίο
ας είναι
σε
πολλαπλά αντίτυπα,
παραλήπτες
zero
Αν ακόμη
αύριο
είναι
ένας άλλος καιρός
αν ακόμη
φταίω
Μην μου το πείτε,
παρακαλώ/-
ΑΡ, 28 τ’ Απρίλη 2014
να μην πεθάνω χωρίς εσένα, να μη
με πάρει ο Χάρος μακριά σου. να μην πεθάνω χωρίς το χέρι σου το τρυφερό στα
μαλλιά μου, χωρίς το βλέμμα σου το συγκινητικό στα χέρια μου. να μην πεθάνω
καθόλου άμα δεν είσαι εσύ. να ζήσω για να σε δω, για να σε βλέπω να με βλέπεις,
να μ' αγαπάς, να μου μιλάς. αυτή η ζωή είναι πολλή ζωή, πολύ Παράδεισος μ'
εσένα, και να φύγω δεν θέλω, με κανένα τρόπο, ποτέ. όταν είσαι εδώ, είμαι πάλι
έτοιμος για όλα: και να πεθάνω θα 'θελα, και να μην πεθάνω. αρκεί εσύ να 'σαι
εδώ, εκεί πέρα.-Σωτήρης Κακίσης-