(…) «Κι έτσι
επειγόμαστε, θέλοντας να το εκπληρώσουμε,
θέλοντας στ’ απλά μας χέρια να το κλείσουμε,
στο βλέμμα που ξεχείλισε, στην αμίλητη καρδιά.
Θέλοντας να γίνουμε αυτό. Δίνοντάς το σε ποιόν; Καλύτερα
να το φυλάξουμε ολόκληρο για πάντα… Αχ, στην άλλη διάσταση
τι παίρνεις, αλίμονο, μαζί σου; Όχι τον τρόπο να βλέπεις,ε
που σιγά σιγά τον έμαθες εδώ, ούτε κάτι που εδώ να συνέβη. Τίποτε.
Άρα τα βάσανα. Άρα προπάντων το βάρος της ύπαρξης,
άρα τη μακρά πείρα της αγάπης, άρα
απολύτως το ανείπωτο» . (…)
θέλοντας στ’ απλά μας χέρια να το κλείσουμε,
στο βλέμμα που ξεχείλισε, στην αμίλητη καρδιά.
Θέλοντας να γίνουμε αυτό. Δίνοντάς το σε ποιόν; Καλύτερα
να το φυλάξουμε ολόκληρο για πάντα… Αχ, στην άλλη διάσταση
τι παίρνεις, αλίμονο, μαζί σου; Όχι τον τρόπο να βλέπεις,ε
που σιγά σιγά τον έμαθες εδώ, ούτε κάτι που εδώ να συνέβη. Τίποτε.
Άρα τα βάσανα. Άρα προπάντων το βάρος της ύπαρξης,
άρα τη μακρά πείρα της αγάπης, άρα
απολύτως το ανείπωτο» . (…)
Ράινε Μαρία Ρίλκε, απόσπασμα από την
9η ελεγεία του Ντουίνο εκδ. Περισπωμένη
Μετάφραση: Σωτήρης Σελαβής, Απρ. 2011
Σημερινό τοπίο της χώρας: ομιχλώδες
άμεσο μέλλον: άδηλον
εγγύς μέλλον : άδηλον
μέλλον εν τω βάθει: μπρος γκρεμός και πίσω χάος
- Η ψυχραιμία δεν είναι μία από τις αρετές μας ως λαός, οφείλουμε να την βρούμε και να την διατηρήσουμε ως κόρην οφθαλμού...
εν τω μεταξύ, η μουσική υπήρξε πάντοτε βάλσαμο, συγγνώμην για το "μπλα-μπλα" τοπικών παραγόντων ως τα μισά του βίντεο, δείγμα και αυτό της πορείας μας ως χώρα...
