ΒΟΛΤΑ ΣΕ ΜΙΑ ΑΘΗΝΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΙΑ...

έ

Και το εξαιρετικό κτήριο-πολυ~κατοικία στην Γ' Σεπτεμβρίου 56 (περίπου απέναντι από το στενάκι της Τρικόρφων όπου στεγάστηκε το πρώτο σινεμά Στούντιο του Σωκράτη Καψάσκη), κομψοτέχνημα, στον  5ο όροφο στεγάστηκε η σχολή χορού της Σόνιας Μοριάνοβα, μπαίνοντας στο ασανσέρ με τις σιδερένιες καγκελωτές πόρτες και τα σύρματα να τρίζουν, λέγοντας, φτάνεις-πέφτεις. Εφηβικές μνήμες..., κατακρημνίστηκαν το 1976, όταν αποφάσισαν(ποιοί) την κατεδάφισή του με απόφαση του ΣΤΕ, παρ' όλες τις παραστάσεις, ακόμη και διεθνείς, της Μελίνας Μερκούρη, απλής βουλευτή τότε του ΠΑΣΟΚ του 11/%, όταν γκρεμιζόταν είμασταν απέναντι με  δάκρυα οργής για την αδυναμία μας και την απύθμενη βλακεία αυτού του κράτους -ως σήμερα-http://www.kathimerini.gr/235080/article/politismos/arxeio-politismoy/mia-zwh-afierwmenh-sto-klasiko-mpaleto

Το β' έγκλημα του όποιου κράτους μετά την κατεδάφιση το 1970 επί Χούντας της Βίλας Μαργαρίτας στην Κηφισίας, συμβολή με Μεσογείων, εκεί όπου στεγάστηκε η Κτηματική Τράπεζα και σήμερα παράρτημα της Εθνικής.
Λίγα χρόνια πριν να διαπραχθεί αυτό το αρχιτεκτονικό έγκλημα, στην είσοδο της Βίλας λειτουργούσε καφενεδάκι που έβγαζε τραπεζάκια και απέναντι, στο παρκάκι, κάτω από τα δέντρα, με δική του, χειροποίητη δροσερή λεμονάδα.
Πώς να αγαπήσει κανείς αυτή την  πόλη που διέλυσαν σε πολυκατοικίες απρόσωπες-κουτιά μακρόστενα, τετράγωνα- που ντρέπεται να δει κι ένας ευρυγώνιος φακός?