Εμμ. Μπενάκη και Αραχώβης γωνία
Το ξέρουμε όλοι:
πολύ ακριβό το τίμημα
της ονειροφαντασιάς.
Το λεπτό σου πρόσωπο
κυλάει στο ρυάκι της
Μπενάκη
Με κοιτάζει απορημένο
ή μάλλον τα παπούτσια
μου:
Γιατί σε φαντασίωσα
Γιατί σε ονειρεύτηκα
σαν κάτι άλλο,
εξαιρετικό, απ’αυτό
που είσαι;
Ο δρόμος δεν είχε
απάντηση.
Εγώ σιώπησα.
Καιρό μετά,
οι απορίες ακόμα
πλανώνται
πάνω απ’τον
ευφάνταστο χώρο
των Εξαρχείων της
νιότης μας.
Εγώ, αποφεύγω το
πέρασμα.
Τα όνειρα είναι πια
άλλα.
1995-2003
Έπεα πτερόεντα, Δεκ 2009
ΤΑ ΚΟΚΚΑΛΑ
Το δοξάρι της πεθυμιάς μου
είναι επικίνδυνο.
Μπορεί να πληγιάσει το αδύνατο
κορμί σου,
να βουλιάξει τα εύθραυστά σου
οστά.
Να κάνει τρύπες στην
τακτοποιημένη οικογενειακή σου
ζωή.
Αυτά και τόσα άλλα δεν φοβήθηκες
σαν οπισθοχώρησαν
οι καλές σου προθέσεις
μετά από εκείνη την περιώνυμη
φράση που άφησες να εννοηθεί;
Όταν σίγησε
η ασίγαστη περιέργειά σου;
Η λύρα μου
δεν ψάλλει μόνο γλυκά.
Γρήγορα το κατάλαβες,
γρήγορα αποσύρθηκες
στις οριοθετημένες σου σφαίρες.
Οι προτεραιότητες λέγονται δόξα
κι η ψυχή
γίνεται πνευματικά
αργυρώνητη.
Αναρωτιέμαι μονάχα:
κείνα τα εύθραυστα κόκκαλα
δεν πονάνε;
να τα προσέχεις.
Έπεα πτερόεντα, Δεκ 2009
-σειρά Λάλον Ύδωρ, Τυπωθήτω-Δαρδανός-
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Πειραγμένος καιρός
Περασμένος καιρός
στο εύρος του θανάτου
κι οι λεϊμονιές δεν βγάναν άνθια,
ζορίζονται.
Πειραγμένος καιρός
στο νεύμα του θανάτου.
Ξεχασμένος καιρός
στο νήμα του θανάτου.
Δεν υπάρχουμε πιά.
Χαθήκαμε.
Νυχτωμένος καιρός
στο χάδι του θανάτου.
Οι ιστορίες κουράζονται,
δε
μπορούν άλλο
ξαποσταίνουν στο παγκάκι
γυμνό από περίγυρο.
Ούτε μπρος έχει
ούτε πίσω.
Οι ιστορίες
απλώνουν τα κύτταρά τους
κατά μήκος
και παραδίνονται
στο άγγιγμα τ΄αγγέλου.
Λυπημένος καιρός
στο άγγιγμα τ΄αγγέλου.
Σεπτ. 2010 ©ΑΜΑΛΙΑ
ΡΟΥΒΑΛΗ/AMALIA ROUVALIS
-Προετοιμασίες-
