26/5/15

Α.Ε

Αγγελική Ελευθερίου






 
Τόσος αέρας
Κι εσύ
Χωρίς ανάσα

***********

Βάζει σε μια μεριά
Τα μεγαλύτερα αποτσίγαρα
Σκέφτεται μη ξεμείνει μια στιγμή
-Κι είναι πολλές
Με τις πενταροδεκάρες το ίδιο
Σ’ ένα βαζάκι μαρμελάδας αυτός
Κάθε φορά γλιστράνε
Σαν απελπισμένες γυναίκες
Στα τρεμάμενα χέρια του
Να προσφερθούν
Και να τον σώσουν
Από γύρω ίσκιοι ωχροί
Φωνή ανήσυχης καμπάνας
Ακουμπισμένος σε μια βαλίτσα
Παραμιλάει
Τον άκουσα τον ψίθυρο
Τα ψελλισμένα λόγια
Τελείωσε-λέει
Με πόνο τελείωσε
Αυτό που πονούσε πάντα
Με κόπο μάζεψα τις λέξεις
Και τις ξεχώρισα
Σαν χόρτα πικριά
Μέσα απ΄ τα σπασμένα μάρμαρα
Τα πυρπολημένα κτήρια
Την αδιατάραχτη μοναξιά

****************
Και σαν καράβι
Που περνάει
Δίπλα απ’ το δικό μας
Μεσοπέλαγα
Χαιρετιόμαστε τώρα
Άνθρωποι ξένοι
Από τα μπαλκονάκια
Των νοσοκομείων
Καπνίζοντας·
Σηκώνουμε το χέρι
Που κρατάει το τσιγάρο
Σημάδια αναγνώρισης
Τρόπαιο ζωής
Μαντίλι αποχαιρετισμού
Συγκινημένοι
Από τα διάφορα
Που περνάνε απ’ τον νου
Και μέσα απ’ τους θαλάμους
Με γάζες, οξυγόνα και ορούς
Αλλά και θάλασσα
Ταξίδια άλλα
Ένα ακόμη· έστω
Όμως το πιο πολύ
Αυτή
Η θάλασσα


Στίχοι:  
Μουσική:  

1.
http://www.stixoi.info/skin/images/functions/lp.png
http://www.stixoi.info/skin/images/misc/youtube.gif

Τώρα μονάχα θα θυμάμαι τις στιγμές
εκείνες που εσύ έχεις ξεχάσει.
Ήτανε όλες τους λιγάκι βροχερές
σα δάκρυ που δεν έλεγε να στάξει.

Σιγά σιγά νυχτώνει τώρα πια για μας,
σαν τη βροχή άσε τα δάκρυα κι ας τρέξουνε
και συ που είσαι άνεμος μη τα φυσάς,
δάκρυα είναι θα στεγνώσουνε.

Τώρα μονάχα θα θυμάμαι τις φωνές
όταν σκοτείνιαζε μέσα στο σπίτι
κι οι ώρες τότε σταματούσανε κι αυτές
κι ανέβαινα και γύριζα τον δείκτη.

Σιγά σιγά νυχτώνει τώρα πια για μας,
σαν τη βροχή άσε τα δάκρυα κι ας τρέξουνε
και συ που είσαι άνεμος μη τα φυσάς.
Δάκρυα είναι, θα στεγνώσουνε.

Hadjidakis-Fleury Dadonaki: I love you - Σ' αγαπώ

Που πια δεν έχω τίποτε άλλο Μες στους τέσσερις τοίχους, το ταβάνι, το πάτωμα Να φωνάζω από σένα και να με χτυπά η φωνή μου Να μυρίζω από σέν...