15/3/15

REQUΙΕΜ μιας προαναφερθείσης δολοφονίας.


είναι πολύ περισσότερα, φυσικά, είναι η συντηρητική μας κοινωνία, σε αμφίδρομη τροφοδότηση με την "πράξη" της πολιτικής, με την στρεβλή λειτουργία θεσμών κλπ. Βεβαίως, η απαίδευτη κοινωνία μας θα πραγματοποιήσει το εξόδιο "ξεφώνισμα" στο παιδί, ήδη ξεκίνησε άμα τη αναγγελία της εύρεσης του πτώματός του. Πάντα επίκαιρη η ρήση της Γαλάτειας Καζαντζάκη "μ’ από την κόλασή μου σου φωνάζω,εικόνα σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω…" δεν εξαιρούμεθα ούτε εμείς...  ας κοιταχτούμε σε καθρέφτες πριν να τους θρυμματίσουμε: μας αρέσουμε; τότε, σιωπή, κατ' ελάχιστον-

 Τα λέει καλλίτερα ο ποιητής-



“Τάσου Λειβαδίτη: Απάνθισμα”:

ΠΟΙΗΜΑΤΑ (1958-1964): 

αφού έζησα όλο το μαρτύριο της ελπίδας, έφτασα στο πιο απάνθρωπο έγκλημα: να πιστέψω στους ανθρώπους. 

(Ποίημα) 

***************
Όταν λες: μισώ, ο πρώτος φόνος του κόσμου ξαναγίνεται μέσα σου. 

(Μικρή υπαρξιακή παρένθεση) 
*****************
Γι’ αυτό σου λέω
πρέπει να βρεις έναν άλλο τρόπο να ξεχωρίζεις τους ανθρώπους,
όχι να περιμένεις την πράξη – είναι τότε αργά. 

(Φίλιππος) 
*************************


Το ρόλο μας τον διαλέξαμε οι ίδιοι εμείς – την πρώτη μέρα
που διστάσαμε να πάρουμε μια απόφαση ή που σταθήκαμε εύκολοι
σε μιαν αναβολή. 

Όλα όσα αρνηθήκαμε – αυτό είναι το πεπρωμένο μας. 

(Στέφανος) 

Hadjidakis-Fleury Dadonaki: I love you - Σ' αγαπώ

Που πια δεν έχω τίποτε άλλο Μες στους τέσσερις τοίχους, το ταβάνι, το πάτωμα Να φωνάζω από σένα και να με χτυπά η φωνή μου Να μυρίζω από σέν...