11/3/15

ποίησιν ποιείν


1. Μαρία Κούρση

____ «Σαστισμένο καλοκαίρι που η φύση είχε ορίσει δεν το πένθησε κανείς». («Λέει ότι είναι κήπος») _______________ Πηγή: www.lifo.gr
Η αγάπη (πρέπει να) πονάει; Είναι πάντα ο ένας που κρατά τα μαχαίρια; Η αγάπη (πρέπει να) στρώνει στα πόδια της όλα τα ρήματα όλων των λεξικών. Να πονάει· να κινεί· να ελπίζει· να αυθαδιάζει· να γεμίζει· να αρνείται· να φοβάται· να λυτρώνει· να πεθαίνει. Ναι, είναι ένας που κρατάει μαχαίρια. _______________ «(Κι όταν όλα περάσουν σου υπόσχομαι θα γονατίσεις με λουλούδια μαραμένα μιας άλλης εποχής γιατί δεν ήξερα να περιμένω)». («Το βραχιόλι στον λαιμό») _______________ Πηγή: www.lifo.gr

Μαρία Κούρση: «Έχει μείνει ακόμη κάτι να κερδίσουμε» Ήμερα τα χέρια των στραγγαλιστών (μας). Το πένθος ταιριάζει στον Ιούλιο. Ένας είναι που κρατάει τα μαχαίρια. Βαδίζουμε στο χαλασμό με ψέματα στα ψέματα. Τρώγεται η ζωή με μαχαιροπήρουνο; Ό, τι είναι να γίνει, δεν θα γίνει. «Έλειψα για κάμποσο γύρισα/ το σπίτι ορθάνοιχτο/ φωτεινό και καθαρό κι αν είχα/ παραλείψει μια καληνύχτα ποτέ/ δεν μπόρεσα να πω γιατί ο/ επίλογος ήταν από την ποίηση/ ελαφρύτερος και η ζωή βαρέλι/ αμείλικτο κυλούσε η ποίηση/ δεν έχει φωτογένεια»*. Η ποιήτρια Μαρία Κούρση στο lifo.gr. Πηγή: www.lifo.gr

Μαρία Κούρση

Η ωραιότερη εικόνα του κόσμου

*
όλο το αλφάβητο σε μια
ερώτηση
με αγαπάς;
όλο μου το αλφάβητο
για μια απάντηση
με αγαπάς; 
*
γιατί ξαφνικά μιλάω πολύ;
για να ξορκίσω
την πεζογραφική διάθεση
που φέρνει ο χρόνος

από:

2. Αγγελική Σιδηρά:
Όταν παύουν να σ' αγαπούν, γίνεσαι αόρατος

Μνήμη Νανάς Ησαΐα

Καθότανε πάντα παράμερα.
Έβηχε, κάπνιζε
κι έστρωνε τα λιγοστά μαλλιά της.

Εκείνη η γυναίκα
που αγαπήθηκε παράφορα.

Όλοι την αποφεύγανε.
Είχε πεθάνει από καιρό
μα δεν το ήξερε.
Οι αγκαλιές τους πνίξαν
το υπέροχο κορμί της
γίνανε τα φιλιά τους μαύρα στίγματα
τα χάδια τους άγριες χαρακιές
στο πρόσωπό της.

Εκείνη η γυναίκα
που αγαπήθηκε παράφορα.

Μην την κοιτάζετε καλύτερα.
Καλύτερα
αφού δεν μπορεί διόλου να μην την δείτε.
Έχει πεθάνει.
Κατά λάθος και σπανίως εμφανίζεται.
Αυτό που βλέπετε
αν κάτι ακόμα βλέπετε
είναι μόνο τ' αόρατα μέρη του εαυτού της:
η σιωπή, η μοναξιά, η λύπη.

Hadjidakis-Fleury Dadonaki: I love you - Σ' αγαπώ

Που πια δεν έχω τίποτε άλλο Μες στους τέσσερις τοίχους, το ταβάνι, το πάτωμα Να φωνάζω από σένα και να με χτυπά η φωνή μου Να μυρίζω από σέν...