Ραγισμένος
καθρέφτης
Στα τσακίσματα
του ραγισμένου καθρέφτη
η χλωμή σου κόμη
ανηλεής
στο αγκάλιασμα
με τις ρωγμές.
Χώνω το δάχτυλο
-μισό-
στα έγκατα
της ραγισματιάς
κρανίου τόπο φτάνω
ολοστρόγγυλους βοστρύχους
ολοφυρόμενους
τη στιγμή της αποχώρησης.
αποσύρω το δάχτυλό μου,
κλειδώνω το βλέμμα εκτός
χαλαρώνω την τανάλια\
να μην κατηγορηθώ
ότι συγκρατώ
με αγκράφα
τα θέλω σου-
Λύνω τη ζώνη
ν' αφεθούν ελεύθερες
οι δυσπνοιακές ανάσες\
μην πεις
ότι δεν διευκόλυνα τη φυγή.
? εκείνα τα λυγισμένα δάχτυλα
τι να τα κάνω, μου λες?
