«διότι οι έρωτες θα ‘ρθουν όταν δεν θα είναι πια έρωτες, τα
νηπενθή θα έχουν πεθάνει ακαριαία και τα βλέμματα θα χαϊδεύουν ακροποδητί
γκρίζους ορίζοντες μιας ασαφούς επιθυμίας ένωσης –τρυπώντας με λεπίδα μπλε
ουρανούς και λοιπά γλυκανάλατα-‘ διότι οι έρωτες συνήθως έχουν βλέμμα λοξό, αν
τύχει και «ισώσουν» δεν χωράνε σε βλέμμα, καταλήγοντας σε γνωστές αμβλυωπίες. Διότι
οι έρωτες έχουν τις δικές τους προδιαγραφές και σου λένε στυγνά: «αν θες,
χώρεσε, αν δεν θες ή δεν είναι βολετό,I’ m sorry».
Και μια από τα ίδια σουρρεάλ κι αιρετική άποψη της Γλυκερίας,
που «ισωμένη» είναι, εντούτοις…
αλλάζοντας φύλλο και φύλο, βεβαίως:
