14/2/15

ΤΕΡΕΖΑ ΠΑΠΑΔΟΓΙΑΝΝΗ-ΡΟΥΒΑΛΗ




     Όσο εγώ μεγαλώνω
τόσο τα πράγματα
μικραίνουν
γύρω μου.
Αλοίμονο !
Πόσο μικρός
θα είναι ο κόσμος
όταν θα ‘χω πεθάνει
                                                                  Πρώτα είμαι άνθρωπος.
                                                                    Ύστερα γυναίκα
                                                                              και μετά όλα τ’ άλλα.


Τ' αμαρτήματα της φυλής 

Για μας απόσταση δεν υπάρχει.
Χτες δεν υπάρχει.
Το χτες είναι και σήμερα,
θα είναι κι αύριο.
Η σπαραγμένη μας αναζήτηση,
μετράει τον παλμό της
πάνω στις χορδές του αβέβαιου.
Ο αντίλαλος της κραυγής μας,
χτυπάει στις πέτρες
του λαβύρινθου,
σα σε χαλασμένο ηχείο. 
Η Αριάδνη χάθηκε
στα μάκρη των καιρών.
Τα αμαρτήματα της φυλής
είναι και δικά μας αμαρτήματα.



Τερέζα Παπαδόγιαννη- Ρούβαλη





 "Πολύ περήφανα πουλιά αυτά που ζούνε μόνα
τα χαίρονται η μοναξιά κι η άγρια ανεμώνα" (...)

Γιατί

Εσύ δεν χτύπησες
τη γροθιά σου στο μαχαίρι.
Γιατί;
Υπήρχε πολύς χώρος
στη λεπίδα του.
Και υπάρχει ακόμα.


ΟΥΚΕΤΙ


Ουκέτι
τόπος,
χρόνος,
χρήμα,
δύναμη
δημιουργίας.
Έλος.
Τέλος.


  



30 χρόνια: Σάββατο, 16 Φεβρουαρίου 1985




Hadjidakis-Fleury Dadonaki: I love you - Σ' αγαπώ

Που πια δεν έχω τίποτε άλλο Μες στους τέσσερις τοίχους, το ταβάνι, το πάτωμα Να φωνάζω από σένα και να με χτυπά η φωνή μου Να μυρίζω από σέν...