LA ÚLTIMA
INOCENCIA
Partir
en cuerpo y alma
partir.
Partir
deshacerse de las miradas
piedras opresoras
que duermen en la garganta.
He de partir
no más inercia bajo el sol
no más sangre anonadada
no más fila para morir.
He de partir
Pero arremete ¡viajera!
Alejandra Pizarnik
De ”La última inocencia” fue su segundo libro de poemas, editado en 1956. (Δεύτερη ποιητική συλλογή, 1956, για περισσότερα, παρακάτω…)
Η τελευταία αθωότητα (Να φύγω)
Από τη συλλογή «Η
τελευταία αθωότητα», 1956
Να φύγω
με το κορμί και την ψυχή
να φύγω.
Να φύγω
να βγάλω από πάνω μου τα βλέμματα
πέτρες καταπιεστικές
που κοιμούνται στο λαρύγγι.
Πρέπει να φύγω
όχι άλλη απραξία υπό τον ήλιο
όχι άλλο αίμα εξοντωμένο
όχι άλλη ουρά αναμονής για να πεθάνω.
Πρέπει να φύγω
Άντε, όρμα, ταξιδιώτισσα!*
*(το ρήμα partir έχει διπλή έννοια στα ισπανικά:
αναχωρώ, φεύγω, αλλά και διαιρώ,
χωρίζω σε δύο ή πολλά μέρη.
Οπότε, εδώ η Πισαρνίκ υπονοεί και να χωριστεί από κάτι).
Δημοσιευμένο στο
περιοδικό Poetix τεύχος 5, άνοιξη-καλοκαίρι 2011
Un monstruo me persigue. Yo huyo. Pero es él quien tiene miedo, es él
quien me persigue para pedirme ayuda.-A.Pizarnik.
Ένα τέρας με κυνηγάει.
Εγώ το σκάω. Αλλά εκείνο φοβάται, εκείνο με κυνηγάει για να μου ζητήσει
βοήθεια.- Α.Πισαρνίκ
"Nadie se disfraza de algo peor que sí mismo. La máscara de
nuestras aspiraciones encubre, ostentosamente, el rostro desolado de nuestras
realizaciones."
Salvador
Elizondo.
Κανένας δεν μεταμορφώνεται σε κάτι χειρότερο από τον ίδιο του τον εαυτό. Η μάσκα των φιλοδοξιών
μας καλύπτει, πανηγυρικά, το θλιβερό πρόσωπο των πραγματώσεών μας.
