Δεν μου είπες την αιτία.
Βρισκόμασταν στον διάδρομο, μετά χωριστήκαμε. Ορισμένες φορές έχω την εντύπωση
ότι μοιάζουμε. Δεν μιλάς. Θυμάμαι την φράση που μου είπες. Ποια φράση. Δεν
θυμάμαι, θυμάμαι όμως το γλυκύτατό της ύφος, τη σημασία της φράσης που
κουβαλούσα μαζί μου καιρό. Περίεργο. Ποιο το περίεργο.(...)
Ένα ενδιαφέρον κείμενο του Στράτου Φουντούλη -από τις Βρυξέλλες.
