pizarnik

ALEJANDRA PIZARNIK

Από τη συλλογή «Τα έργα και οι νύχτες», 1965

POEMA

Tú eliges el lugar de la herida
en donde hablamos nuestro silencio.
Tú haces de mi vida
esta ceremonia demasiado pura.

ΠΟΙΗΜΑ

Επιλέγεις τον τόπο της πληγής

όπου διαπραγματευόμαστε τη σιωπή μας.

Κάνεις  με τη ζωή μου

αυτή την τελετή στο έπακρον αγνή

REVELACIONES
 
En la noche a tu lado
las palabras son claves, son llaves.
El deseo de morir es rey.
Que tu cuerpo sea siempre
un amado espacio de revelaciones.

ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ

Τη νύχτα στο πλευρό σου

τα λόγια γίνονται κόμβοι, γίνονται κλειδιά.

Η επιθυμία του θανάτου, βασιλιάς.

Να ΄ναι το κορμί σου πάντα

αγαπημένος χώρος αποκαλύψεων.

Ζητιάνα φωνή

Από τη συλλογή «Τα έργα και οι νύχτες», 1965

Και τολμάω ακόμα ν’ αγαπάω

τον ήχο απ’ το φως σε μια ώρα νεκρή,

το χρώμα απ΄τον καιρό σ’ έναν τοίχο παρατημένο.

Στο βλέμμα μου τα ‘χω χάσει όλα.

Είναι τόσο μακριά το να ζητάς. Τόσο κοντά το να ξέρεις ότι δεν υπάρχει....

© ΑΡ

http://youtu.be/MxKTttEzieE