Até cortar os próprios defeitos pode ser perigoso. Nunca se sabe qual é o
defeito que sustenta nosso edifício inteiro.
(Ακόμα και το να βάλουμε μαχαίρι στα ελαττώματά μας μπορεί να είναι επικίνδυνο. Ποτέ δεν ξέρουμε ποιό είναι κείνο το ελάττωμα που στηρίζει όλο μας το οικοδόμημα).
Sou como você me vê.
Posso ser leve como uma brisa ou forte como uma ventania,
Depende de quando e como você me vê passar.
(Είμαι καταπώς με βλέπεις εσύ.
Μπορώ να είμαι ανάλαφρη σαν αεράκι ή δυνατή σαν θύελλα, εξαρτάται από το πώς με βλέπεις εσύ να περνάω).
Liberdade é pouco. O que eu desejo ainda não tem nome.
(Perto do Coração Selvagem) -Κοντά στην άγρια καρδιά- (Η ελευθερία: τι να πεις. Αυτό που επιθυμώ δεν έχει ακόμα όνομα...).
Não quero ter a terrível limitação de quem vive apenas do que é passível de
fazer sentido. Eu não: quero uma verdade inventada.
(Δεν θέλω να διαθέτω τον απίστευτο περιορισμό κάποιου που μόλις και μετά βίας βιώνει αυτό που θα μπορούσε να γίνει αίσθηση. Όχι εγώ' επιθυμώ μιαν επινοημένη αλήθεια).
Suponho que me entender não é uma questão de inteligência e sim de sentir, de entrar em contato...
Ou toca, ou não toca.
(Υποθέτω ότι να με καταλάβει κανείς δεν είναι ζήτημα εξυπνάδας και έλλειψης αισθήματος, να έρθει σ' επαφή μ' εμέναν... Ή γίνεται, ή δεν γίνεται).
H Κλαρίσε με το ρολαριαστό ρρρ(γγγ)
http://youtu.be/g7L8UBLZcto η Κλαρίσε δεν χώραγε στην πραγματικότητα (αλήθεια!)