Σαν χτες
Λάμπεις μες το δάσος
και κοιτάζεις αγνά
τον φακό
μ' ένα ρείκι στο στόμα
σαν γλυφιτζούρι στην Πράγα,
αλσύλλιο του Europa
ο Μάριο γυρισμένος ντροπαλά
προς το τζάκι
να μην βλέπει/
να μην ακούει
του επιτρέπαμε
ν' ακούει,
pourtant\
παραμέρισα ευγενικά
τον ζητιάνο
να σε βάλω
σε όλο το βάθος πεδίου μου.
Γαλάζιο κι αυτοκίνητο/
η όχθη του ποταμιού\
δύσβατη κάθοδος\
ο αιώνιος εφιάλτης
το γαλάζιο
αυτοκίνητο-
στην κόχη της αβύσσου/
ευτυχώς-
έμαθες να οδηγείς
σε τρακτέρ/
ήρεμα στο πλάι σου\
δύσβατη κάθοδος
ορμητικά νερά trekking,
έρωτας παλιρροειδής/
πάλι επιβιώσαμε
από μας'
τραγουδάω το Ταξίδι και τον Τιτανικό
τ' αμάξι χορεύει στις επιταγές σου,
καμαρώνεις τη λάμψη μας
και ρωτάς
πώς να καλύψεις 20 αιώνες/
πώς να πληρώσεις
40 χρόνια
κενό απ' το πλευρό μου;
'Ημασταν αθάνατοι
τότε
αν θες να με δεις,
βιάσου\
οι τάφοι
-λένε-
είναι στενοί,
Δεν χωράς-
\βιάσου
να προλάβεις,
αύριο θα πεθάνω, εικάζουν-
1994-2004-2012 (πειραγμένο)
(Περτούλι-1994)
